อนุทิน 146357

จรรยาบรรณ รักษาไว้ซึ่งเกียรติ

ประโยคนี้คนทั่วไปอาจเคยได้ยิน แต่สำหรับผู้ที่มีหน้าที่ที่นำประโยคนี้มาปฏิบัติ ย่อมต้องรักษาไว้เท่าชีวิต แต่หากมีเหตุการณ์บางอย่างเข้ามากระทบกระเทือน มาบั่นทอนซึ่งเกียรติแล้วนั้น จรรยาบรรณ ก็อาจจะต้องกระทำผิด เพื่อจักต้องรักษาไว้ซึ่งเกียรติที่มีอยู่ หน้าที่คือหน้าที อยู่ข้างนอกคือสามัญชน เป็นบุคคลทั่วไป โกรธได้ เกลียดเป็น "เกียรติ" เสียไม่ได้ จรรยาบรรณยอมเสียได้ หากเพื่อยอมเสียจรรยาบรรณเพื่อมาทำให้คนที่มาดูถูกซึ่งเกียรติ ได้รู้สึก สำนึกว่าสิ่งที่ตนทำนั้นผิด นั่นคือการยอมสละจรรยาบรรณมากระทำในสิ่งที่ถูกต้อง ดั่งเด็กช่างรักษาไว้ซึ่งสถาบันของตนเพื่อมิให้บุคคลต่างสถาบันมาหมิ่นได้จึงยอมเสียอนาคต