เบิกบาน...
อรุณสวัสดิ์
ชีวิตรสจืด...ละเมียด!
...ผ่านการเรียนรู้ชีวิตรสขม ตามชะตากรรมร่วมสามสี่ปี
นับเป็นการสอบซ่อมทักษะชีวิตพิ้นฐานมั่นๆ ...ความจำยอม...มิได้หมายถึงจำนน
...ณ รั้ว "บวร" รอบใหม่ พี่น้องมิตรสหายทิ้งห่างไปไกล...ก็ไม่เป็นไีร...เราไปแบบช้าๆ ชัดๆ ตามสไตล์
...หนทางที่ทอดยาว มีผู้อายุยาวในชุมชนสะท้อนอนาคตได้ชัดแม่น ชมชื่น...ด้วยซาบซึ้งเบิกบานใจ
...จุดยืน...จำยืนยัน ขอฝึกฐานผลิตมั่นๆแม่นๆ กสิกรรมธรรมชาติเสริมเติมระบบนิเวศน์สวนป่าที่มี
ขอเว้นฐานงานการค้าและแปรรูปยาวๆๆ ขอเลือกสิ่งที่ใช่...มั่นใจ นี่หละทางของเรา
... มรรคแห่งสัมมา พาเรียนรู้สัจจะด้วยอาศัยหลักไตรสิกขา ศีล สมาธิ ปัญญา ขัดเกลาเป็นไปโดยลำดับ
... การเลือกวิถีบำเพ็ญ ด้วยชัดเจนในตน เป็นเบื้องต้นของการทำฐานปัจจุบันขณะด้วย...สติที่บริสุทธิ์
... การดับภพ จบชาติ ความปรารถนา อยากได้ อยากเป็น อยากมี ชีวืตอาจดูจืดสนิท แต่จิตปลอดภัย
(การศึกษาแพทย์วิถีธรรมหรือแพทย์แผนไทย แม้อาจจะใช่ แต่ยังมิใช่กาละ นะ... นะ ชีวิต วิชิตอวิชชาก่อน)
๒๐ เมษายน ๒๕๕๙
ไม่มีความเห็น