อนุทิน 145410

ชมพู่นี้มีที่มา...ก็จากป้าที่เคยจะเอาผักบุ้งมาฝาก วันนี้ป้าโทรมา " คุณหมอขาโทรกลับหน่อย" (ป้าเคยบอกว่าฉันโทรมาไม่ได้ตังค์ในโทรศัพท์ไม่มีจ้ะ) เมื่อโทรกลับไปหาแกที่บ้าน ก็ทราบว่าลุง (คนไข้) เสมหะเหนียวมากดูดไม่ค่อยออกและสายดูดเสมหะก็ใกล้จะหมด พอเลิกงานก็แวะไปดูแกหน่อย ปลุกปล้ำหยอด NSS กันอยู่นานกว่าเสมหะจะอ่อนตัวและดูดออกมาได้ ลุ้นกันทั้งคนไข้ ญาติ รวมทั้งพยาบาลด้วย 555 ...แล้วก็สำเร็จ ดูดเอาเสมหะออกมาได้ หลังจากนั้นลุงที่เป็นคนไข้ก็ทำท่าทางพะยักพะเยิดกับป้า... ป้าก็ลุกออกไปนอกบ้าน สักพักกลับมาพร้อมชมพู่ถุงนี้... แล้วบอกว่า "ลุงบอกให้ไปเก็บให้คุณหมอเอาไปกินจ้ะ"...โอ๊ยมันเยอะเกินไปมั้ย บอกลุงไม่เอาลุงเอาไว้ขายเถอะ... ลุงทำเสียงในคอ (ลุงเจาะคอพูดไม่มีเสียง) และทำท่ายังไงก็ต้องเอาไปนะ...เลยได้มานี่ล่ะ...#เฮ้อออคนจนแต่รวยน้ำใจจริงๆเลยยยขอบคุณนะคะ