อนุทิน 145345
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ| อนุทิน ... ๖๘๘๘ |
"..."
ภารา หะเว ปัญจักขันธา
ขันธ์ทั้งห้าเป็นของหนักเน้อ
ภาระหาโร จะ ปุคคะโล
บุคคลแหละ เป็นผู้แบกของหนักพาไป
ภาราทานัง ทุกขัง โลเก
การแบกถึงของหนักเป็นความทุกข์ในโลก
การะนิกเขปะนัง สุขัง
การสลัดของหนักทิ้งลงเสียเป็นความสุข
(ฝนตกยังต้อง ฟ้าร้องยังถึง, หน้า ๗๙)
ความเห็น (4)
สาธุ...สัจธรรมแท้..ที่กล่าวมาแล้ว..ก็คือความจริงเน้อ..
ยินดีในธรรมครับ ท่านอาจารย์ prayat ;)...
ขอบคุณครับอาจารย์
ยินดีครับ คุณเพชรฯ ;)...
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก