อนุทิน 144942

ข้าพเจ้ายอมจำนน

หมายมีชีวิตซึ่งลิขิตเอง

มุ่งแต่เหตุจักถักทอสู่ผล

ข้าพเจ้าไม่ค้อมใจ---ไม่คล้อยเชื่อ

วาสนา

ตราบกระทั่ง...ตระหนักต่อเรื่องราวหนึ่ง

มิตรสหาย

มิตรสหายเป็นสิ่งเดียวกับวาสนา

คือลิขิตฟ้า

คือผลซึ่งเหตุมิอาจร้อยเรียงมา

คงรักกับผ่านลับ, อาภัพกับเปี่ยมล้น

ข้าพเจ้าอ่อนน้อม---ยอมจำนน

วาสนา

เพื่อนรักเอย, เหล่าเพื่อนรัก

ข้าพเจ้าขอบคุณท่าน

บ้างโดยวัย และบ้างโดยวิญญาณ

พวกท่านล้วนคือเด็กหนุ่ม---เด็กสาว

ประจุความงามเต็มความฝัน

พลังดึงดูดใดหรือ, กระแสสัมผัสใดหนอ

เราต่างเป็นผลซึ่งถักทอสู่ผล

ดื่มด่ำแด่คำ ‘มิตรภาพ’

ด่ำดื่มแต่ความ ‘รัก’

ดื่มด่ำแด่วันเวลาแห่งชีวิตเหนือลิขิต

มิว่าโหราจารย์ใด

ย่อมมองเห็นข้าพเจ้าครองสง่าราศี

ย่อมชมชื่นข้าพเจ้าวาสนาดี

แน่ละ, วาสนาข้าพเจ้านี้ดีนัก!

ประกาย ปรัชญา

จาก “เดินเคียงฉัน”