อนุทิน 144815
ศรีกรม
เขียนเมื่อ-วันนี้มาทำงานตามปกติ ตื่นสายกว่าทุกวัน
-อาการของลูกสาวยังไม่ดีขึ้น ให้แยกห้องนอนแต่ไม่ยอมกัน ดึกดื่นเที่ยงคืนไม่ยอมหลับกัน...ความสุขของเขา...
- ตอนเย็นของวันวานเดินกลับใช้เวลา 30 นาที ช่วงเดินทำให้มีความคิดหลายอย่าง...ตอนเย็นจะพบคนงานพม่า จำนวนมากกลับที่พัก...แต่ละคนมีความอดทน ประหยัด และสู่งาน... ลำบากวันนี้ เพื่ออนาคตวันหน้า...ตอนเช้าบางวันเห็นห่อข้าวไปทานกลางวันเป็นหม้อ..เขาเข้ามาขุดทองที่ประเทศไทยโดยเฉพาะ แต่คนไทยกลับไม่ชอบความลำบาก..น่าคิด
- ฝีมือแรงงานของพม่า มีอยู่ทั่ว เดี่ยวนี้มีพ่อค้าพม่ามาขายน้ำเต้าหู้หลายราย ตามปั้มน้ำมันต่าง ๆ ล้วนจะเป็นชาวพม่า อนาคตคนไทยคงจะเข้าโรงงานอย่างเดียว งานหนักไม่เอา งานเบาไม่สู้ อย่าอยู่สบาย ... หากวันใดเข้ากลับประเทศหมด ประเทศไทยคงเป็นอัมพาต เฉกเช่นชาวกัมพูชา ที่ผ่านมา...น่าคิด
-"...ใจก็เหมือนเครื่องพิวเตอร์ อยู่ที่ว่าเราจะใส่ข้อมูลใดเข้าไปทางตา หู จมูก ลิ้น กาย สัมผัส หากนำขยะเข้าไปใจก็กลายเป็นใจที่เศร้าหมองไป..."
ความเห็น (1)
พม่าเริ่มเปลี่ยนจากแรงงานชั้นต่ำ (ที่คนไทยหลายๆ พวกดูแคลน) ขยับเป็นเจ้าของกิจการขนาดเล็ก อีกไม่นานก็จะเริ่มมีลูกจ้างชาวไทยครับ ตามรูปแบบที่เคยเกิดขึ้นกับชาวต่างชาติผู้เข้ามาอยู่ในเมืองไทยหลายต่อหลายกลุ่มครับ