อนุทิน 144544


ดารนี ชัยอิทธิพร
เขียนเมื่อ

25-26 มกราคม 59

สองวันนี้ดิฉันเข้าอบรม 'ความรู้และเทคนิคการบำบัดผู้ป่วยจิตเภทที่มีปัญหาร่วมสารเสพติด' จัดที่ โรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์ ที่ดิฉันปฏิบัติงานอยู่

บรรยากาศสนุกสนานมาก บางช่วงถึงกับแยกไม่ออกว่าใครเป็นวิทยากร ใครเป็นผู้เข้ารับการอบรม เพราะวิทยากรเป็นบุคลากรภายในหน่วยงานที่เป็นผู้ร่วมงาน ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมานาน และบรรดาผู้รับการอบรมก็ล้วนเป็นผู้อาวุโสหรือลูกพี่ของวิทยากรนั่นละ การอบรมครั้งนี้จึงเหมือนการทบทวนร่วมกันเสียมากกว่า ผู้มีประสบการณ์เหล่านี้จึงไม่ค่อยสนใจหลักการมากนัก แต่อยาก 'เล่น' มากกว่า

"เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าเขาไม่ได้โกหก"

ผู้ถามรู้สึกกังวลว่าจะประเมินพัฒนาการของผู้ป่วยพลาดไป ว่าเขาอยู่ในขั้นตอนไม่แน่ใจ หรือยังอยู่ในขั้นปฏิเสธ วิทยากรได้ให้เทคนิคการประเมินหลายอย่าง แต่รู้สึกว่าคำตอบเหล่านั้นยังไม่ตรงใจ เลยยังไม่ clear! จึงมีคำถามกลับมาเรื่อยๆ

"เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาใส่กัญชามากน้อยแค่ไหน เจตนาเสพหรือไม่" แล้วผู้อาวุโสอีกท่านหนึ่งก็โพล่งออกมาว่า

"คงต้องถามว่าเขาต้มไก่ใส่กัญชา หรือต้มกัญชาใส่ไก่"

ตัวอย่างจากประสบการณ์จริงหรือเปล่าคะคุณพี่ (ฮา)



ความเห็น (3)

ขออภัยค่ะ ดิฉันไม่ได้กลับเข้ามานานมาก เพิ่งมีโอกาสขอบคุณคุณขจิต ขอบคุณนะคะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท