อนุทิน 144297
ต้นโมกข์
เขียนเมื่อเมื่อก่อนที่พรรคประชาธิปัตย์ โดยนายอภิสิทธิ์ เป็นหัวหน้ารัฐบาล ในขณะนั้นนายสุเทพ เทือกฯ เป็นรองนายกฯ และทำหน้าที่ประธานกรรมการนโยบายยางแห่งชาติอยู่ในตอนนั้น ในช่วงนั้นเศรษฐกิจจีนกำลังเติบโตขึ้น ทำให้มีการต้องการใช้ยางพาราอย่ามาก และตัวสุเทพเองได้เชิญผู้ส่งออกยางรายใหญ่ของประเทศมาหารือถึงราคายาง เพื่อป้องกันไม่ให้ราคายางตกต่ำในช่วงปลายปีที่ตกมาอย่างต่อเนื่อง
ในวงสนทนาผู้ส่งออกไทย ได้ขอร้องให้รัฐบาลเปิดวินโดว์ของซอฟโลนต์ (soft loan) แบบไม่จำกัดวงเงิน (ซอฟโลนต์ คือ เงินกู้ที่มีเงื่อนไขในการให้กู้ยืมที่ดีกว่าเงินกู้ทั่วไปในท้องตลาด กล่าวคือ อัตราดอกเบี้ยที่ต่ำกว่าหรือไม่มีอัตราดอกเบี้ยเลย) โดยสุเทพได้พูดคุยภายในกับธนาคารแห่งประเทศไทยเพื่อเปิดขอเงินส่วนนี้ได้
ในที่นี้ก็หมายความว่า หากเอกชนซื้อยางพาราจนกระทั่งเต็มวงเงินที่เอกชนขอกู้จากธนาคารพาณิชย์ ก็สามารถใช้วินโดว์ของ ธ.ป.ท. โดยผ่านธนาคารพาณิชย์ที่ ธ.ป.ท. จัดทำให้
วิธีการดังกล่าวจึงเป็นหลักประกันว่าผู้ส่งออกสามารถซื้อยางได้ไม่อั้นตามที่ต้องการ
เมื่อผู้ส่งออกทุกรายดำเนินการเช่นเดียวกันทั้งหมด ทำให้ตลาดในประเทศแตกตื่นเข้าใจว่าราคายางกำลังจะขึ้น เลยมีการสต็อกหรือเก็บยางเป็นจำนวนมาก
เมื่อรายใหญ่และรายเล็กพร้อมกันกว้านซื้อยางทำให้ราคาในปี 2552-2553 พุ่งขึ้นเป็น 180 บาทต่อกิโลฯ
พวกนี้ไม่ต่างอะไรจากพวกไก่หรือเป็ดตกใจ!
..................
ไว้คราวหน้า ถ้ามีเวลาว่าง ก็มาดูปัจจัยที่ทำให้ราคายางตกลงเหลือ 4 กิโล ร้อย กันนะครับ
ความเห็น (1)
สงสารชาวสวนยางครับ ทั้งอีสานและใต้กัน