อนุทิน 143911

ลูกชายโทรมา..บ่นว่า..ปีนี้..ส่งเด็กเข้าแข่งขันงานศิลปหัตถกรรมระดับภาค หนักกว่าครั้งที่แล้ว ด้วยการบริหารจัดการของโรงเรียน ทำให้ครูและนีกเรียนที่ร่วมการแข่งขันฯ เดินทางอย่างยากลำบาก ที่พักอยู่กันอย่างแออัด เสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย..ผู้เป็นพ่ออย่างเรา..ก็ให้กำลังใจ บอกให้อดทน แล้วไม่รู้เมื่อไหร่ สพฐ. จนถึง คสช. จะเอาจริงเอาจังกับเรื่องนี้ ที่บั่นทอนระบบการศึกษาไทย เอารางวัลมาเป็นเครื่องล่อ ครูและผู้บริหาร เพื่อก้าวสู่วิทยฐานะ เพื่อตนเอง ...แล้วทิ้งเด็กหลังห้อง ที่ไม่มีความเป็นเลิศ..ให้อยู่บ้าน หรืออยู่กับครูที่สอนแทน เพื่อส่งเด็กเพียงไม่กี่คน เดินทางไกลนับร้อยกฺิโลเมตร เพื่อกอบโกยเกียรติยศ ชื่อเสียง..ที่สุดแล้วก็แก้ปัญหา...ไม่รู้จบ ทำไม..เราไม่ชื่นชมกันเองในท้องถิ่น แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในชุมชน เพื่อสร้างฐานวิชาการให้หลากหลายและเข้มแข็ง ทำไม.......