อนุทิน 143683

| อนุทิน ... ๖๖๕๐ |

"เสียงเพรียกผ่านจากธารชีวิต"

ฟังสิเสียงหัวใจวะไหวเต้น
ฟังสิเสียงซ่อนเร้นเยือกเย็นไหว
ในขณะท่วงทำนองของหัวใจ
ประกอบไฟประกายน้ำลึกล้ำนั้น

จะจ้วงใดในธารผ่านมือเธอ
มารินล้นปรนเปรอเสมอฝัน
จะวัดใดในแสงจากแรงจันทร์
มากำนัลใจดึกอันลึกลับ

มองผ่านแง่แจกันอันเปลี่ยวร้าง
สู่สายตาหน้าต่างถึงทางอับ
ขาวดอกหญ้าวิบพร่างน้ำค้างซับ
ดึงสายตาคืนกลับมิรับรู้

มิรับรู้ฤดูอันพรูหนาว
มิรับรู้ดอกหญ้าขาวที่อดสู
มิรับรู้นอกหน้าต่างระหว่างประตู
หรือแม้แต่ย้อนดูเพื่อรู้ตน-ฯ

เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์

(หนังสือ ดื่มดาวกลางแดด)