อนุทิน 143377

กลับบ้านมองภาพที่แขวนอยู่ฝาบ้าง

ยืนมองนานสองนาน รูปเก่า ของ พ่อ แม่ ปู่ ย่า

ต้นตระกูล เรื่องราว ที่ผ่านมา แต่เล็กจนเติบใหญ่

ชอบนั่งฟัง คนเฒ่าแก่เล่าเรื่องราวสมัยก่อน

จดจำเรื่องราว เป็นเรื่องราวที่ตรึงใจเวลาได้ฟังคนเฒ่าแก่ เล่าเรื่องราว แล้วจินตนาการเข้าไปตรงจุดนั้น มโนภาพตอนนั้น ยืนมองภาพแล้วน้ำตาซึม

เรื่องราวครั้งเก่าก่อนมันประทับใจ ดั่งภาพขาวดำที่แขวนอยู่ตะปูเข็มข้างฝาบ้าน นึกถึงบุญคุณ พ่อแม่