เมื่อวาน (๒๙ ตุลาคม ๒๕๕๘) แม่บุษ ได้ยินคำชมจากผู้บริหาร เล่าให้แม่ฟังว่า...อาจารย์ภัคร ลูกพี่บุษ กล้ามาก...เมื่อคราววันขานนามบัณฑิต...ลูกพี่บุษ กล้าเข้าไปพูดกับท่านมหาดเล็กในพระองค์ เข้าไปพูดขอบคุณท่านในฐานะที่ให้จังหวะด้านหลังที่อาจารย์ภัครขานนามบัณฑิต...ซึ่งท่านเองยังไม่กล้าคุยกับท่าน...พอแม่ได้ฟัง แม่ก็ยิ้ม เพราะรู้นิสัยของลูก นี่คือ ข้อดีของลูกที่เด็กสมัยนี้ควรมี คือ ความกล้าแสดงออก ในความกล้า ต้องมีความนอบน้อมถ่อมตนอยู่ด้วย จึงจะดูน่ารัก ซึ่งอาจารย์ภัคร มีพร้อมในเรื่องนี้...เวลากระทำสิ่งใดออกไป ก็จะดูเป็นที่น่ารัก น่าเอ็นดูของคนที่พบเห็น และลูกของแม่ก็ทำได้ จนทำให้คนอื่นเห็นแล้วก็เอ็นดู...สำหรับการขานนามบัณฑิตของลูก ทุกคนกล่าวชมว่า เพียงปีแรกก็สามารถทำได้ดีเยี่ยม...อาจารย์ภัครทำตามหน้าที่ดีที่สุดแล้วค่ะ แม่บุษขอชม เก็บสิ่งดี ๆ นี้ไว้และรักษาความดีไว้นะคะ
ไม่มีความเห็น