อนุทิน 14202

1-6 ประเทศในฝัน @189547  โดย  คนไม่มีราก

"เวลายังเลื่อนไหล ความเป็นไปก็เปลี่ยนแปลง" (ข้างกองไฟ : ปกหลัง) มาชวนคิดต่อว่าคนในภาพวาดโบราณ นั้น

1.โสด หรือมีครอบครัวแล้ว
2.เดินไปหรือเดินกลับ
   2.1 ถ้าเดินกลับได้ปลา หรือไม่ได้ปลา

การออกไปตกปลาในช่วงเวลาที่หิมะตกนั้น เป็นสิ่งที่ต้องใช้ความพยามกล้าหาญ และต้องอาศัยความอดทนสูง เพราะจะต้องประสบกับความหนาวเหน็บ เพราะพายุหิมะ อาจจะเจอหมี หรือเสี่ยงกับหิมะถล่ม เสี่ยงกับการไม่ได้ปลา ซึ่งเท่ากับว่าเป็นการลงทุนที่สูญเปล่า ฯลฯ  

การออกไปตกปลาเพื่อนำมาเป็นอาหารนั้น หากหามาเพื่อกินเองก็ถือว่ายากแล้ว และหากต้องตกปลาให้ได้เพียงพอต่อความต้องการของสมาชิกในครอบครัวด้วยล่ะก็ ต้องถือเป็นภารกิจที่ท้าทายและกดดันมากทีเดียว มนุษย์ในยุคนี้ก็คงไม่ต่างกับมนุษย์ในยุคโบราณที่จะต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ ทั้งเพื่อตนเองและเพื่อคนที่ตนเองรัก

ทว่าการเดินทางไปหาปลา ในช่วงที่หิมะตก ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่หนาวเหน็บนั้น ก็อาจจะไม่หนาวเหน็บเท่าที่ควร เพราะความหนาวเหน็บแห่งหิมะนั้นย่อมทุเลาลงด้วยไฟแห่งปณิธานในดวงใจ ไฟแห่งปณิธานในดวงใจ ที่หวังจะได้เห็นตนเองและคนที่ตนเองรัก ได้กินดีมีสุข ปณิธานในดวงใจนี้คือเกราะป้องกันความหนาว นั่นเอง

แต่หากว่า การออกไปหาปลาในครั้งนี้ผลลัพธ์คือความล้มเหลว เชื่อเหลือเกินว่า การเดินทางกลับในครั้งนี้ย่อมที่จะต้องหนาวเหน็บเป็นทวีคูณ ในทางกลับกันหากการเดินทางกลับ ในครั้งนี้ประสบผลสำเร็จคือได้ปลากลับมาด้วย ความหนาวเหน็บทางกายนั้นย่อมทุเลาเบาบางลงเช่นกัน ความหนาวเหน็บทางกายนั้น อาจบรรเทาได้ด้วยความอบอุ่นทางใจ  แต่ความอบอุ่นทางใจอาจมิสามารถที่จะบรรเทาได้ด้วยความอบอุ่นทางกายกระมัง 

Lonely in the cloud คือสภาวะแห่งอารมณ์ที่มนุษย์ทุกยุคทุกสมัยต้องประสบพบเจอกันทุกคน หากมนุษย์ มิสามารถก้าวล่วงสภาวะแห่งอารมณ์นี้ไปได้ ชีวิตของมนุษย์ผู้นั้นย่อมตกอยู่ในสภาวะที่ยากลำบากเหมือนชายตกปลาในภาพวาดโบราณก็เป็นได้

หากมนุษย์ทุกคนมีสิทธิในการเลือกที่จะใช้ชีวิต อย่างโดดเดี่ยว(และหนาวเหน็บ) และมีสิทธิ์ที่จะเลือกใช้ชีวิตอย่างเบิกบาน มีสติบริบูรณ์ (ถึงแม้นจะเหน็บหนาว แต่ก็เป็นความเหน็บหนาวที่เบิกบานและมีสติบริบูรณ์) หากเลือกได้ ผมก็ขอเลือกอย่างหลังนะครับ สิ่งสำคัญก็คือการใช้ชีวิตนั้นจะต้องดำเนินไปอย่างสมถะสันโดด ใช้ชีวิตอยู่อย่างมีคุณค่าทั้งต่อตนเอง + คนที่ตนเองรัก รวมถึงทั้งต่อสังคมและต่อโลกอีกด้วย การไม่ใช้ชีวิตอย่างมัวเมาหมกมุ่น ครุ่นคิดแต่เรื่องตัวเอง ถามกับตัวเองอยู่เสมอว่า ความสุขที่แท้จริง คืออะไร ความสุขนั้นขัดกับหลักศีลธรรมจรรยา หรือไม่ หากตระหนักรู้ดังนี้แล้ว การดำเนินชีวิตนั้นย่อมประสบแต่ความอบอุ่นทั้งทางกายและทางใจอยู่เป็นนิจนิรันดร์ นะครับ