อนุทิน 142001

13. มรณกรรมของผู้แต่ง (the death of the author) ต่อ ในความคิดของเขา “ผู้บันทึก (scriptor) ไม่น่าจะใช่มนุษย์ เพราะว่าผู้บันทึก ขาดความสามารถที่จะรู้สึก ทำหน้าที่เหมือนกับที่เก็บคำ เพื่อการใช้ ดังนั้น ผู้บันทึกจะไม่มีอารมณ์กำหนัด (passions), อารมณ์ขัน (humors), ความรู้สึก (feeling), ความประทับใจ (impression)อีกต่อไป แต่จะคล้ายกับพจนานุกรม ที่ผู้บันทึกสามารถที่จะเขียนได้อย่างไม่มีวันสิ้นสุด, เป็นชีวิตที่ไม่อะไรนอกจากการเลียนแบบหนังสือ, และหนังสือโดยตัวของมันเองเป็นเพียงแค่กระดาษบางเบาที่เต็มไปด้วยสัญญะของการเลียนแบบ ที่ไม่รู้ความหมาย และผัดผ่อนความหมายเรื่อยไปอย่างไม่มีวันสิ้นสุด” ความหมาย (significance) ในข้อนี้ก็คือ แนวคิดเรื่องการตีความ เขารู้สึกว่า การตีความก็เป็นไร้ประโยชน์