อนุทิน 141900

อนัตตาธรรม

ความแจ่มแจ้งอนัตตาธรรม

เมื่อไม่มีตัวตนนำพาไปสู่ภพ

สิ่งที่มีอยู่เองก็ย่อมปรากฏตัวเอง

แจ่มชัดเองเพื่อดับตัวเอง

ทุกอย่างเกิดแต่เหตุ

ต้องเห็นเหตุเห็นผล

ตัวผลคือนิโรธความดับสนิท

ทั้งเหตุและผลก็จะดับตัวลง

ที่นิโรธอันดับสนิท

เหตุนั้นเกิดจากอวิชชาความไม่รู้

หลงผิดจากความว่างมาสร้างภพ

คือไม่รู้ว่าแท้จริงสังสารวัฏนี้เป็นความว่าง

ผลนั้นคือวิชชารู้ตนว่าว่าง

รู้ว่าสัจจะธรรมจริงแท้คือความว่าง

ทั้งหมดทั้งมวลโดยแท้จริง

ก่อนกำเนิดทุกสิ่งเป็นความว่างเปล่า

อันความว่างนั้นหลงเกิดภพไม่ได้

อวิชชาก็ดับสนิท

คือหลงเกิดไม่ได้อีกเพราะวิชชามันรู้

อวิชชาสร้างภพหลงจากว่างก็จริง

แต่ไม่ได้เกิดจากว่าง

ไม่เคยข้องติดว่าง

แต่เป็นอุปาทานสร้างภพเอง

ด้วยอวิชชาเอง

เพียงหลงจากว่างมาสร้างภพเอง

ทั้งที่ว่างก็บริสุทธิ์ไม่เกาะเกี่ยวดังเดิม

เมื่อวิชชาปรากฏ

ก็คือรู้ตัวว่าหลงจากว่างอันดับสนิท

ตลอดเวลา

ไม่เคยเกาะเกี่ยวสิ่งใดได้

นั่นคือรู้ความจริงของความแจ่มแจ้งเอง

มันมีอยู่อย่างนั้นตลอดเวลา

เราเพียงหลงตามอวิชชามาเท่านั้น

ความจบความดับ

มีพร้อมกับการเกิดอยู่แล้ว

เห็นมันก็เห็นความแจ่มแจ้ง

ซึ่งมีอยู่แล้วเท่านั้นเอง

ไม่ต้องล้างโมหะมันคนละเรื่องกัน

ประภา สันติ