อนุทิน 141845

5. ในบทความที่อ่าน ผมจับความได้มีว่า “ในเรื่อง Sarrasine ของ Balzac ที่ได้บรรยายชายที่ถูกตอน และแสร้งว่าเป็นผู้หญิง Balzac ได้เขียนว่า “นี่เป็นผู้หญิง ที่มีความกลัว, ที่มีใจไร้เหตุผล, ที่มีความกังวลแบบสัญญาติญาณ, ที่มีความกล้าบ้าบิ่น และมีความอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง” แล้วใครหละเป็นคนพูดประโยคเหล่านี้? เป็นวีรบุรุษที่ไม่รู้ว่าชายถูกตอนอยู่ในร่างของผู้หญิงหรือ? เป็น Balzac ที่เป็นปัจเจกบุคคล ซึ่งเชี่ยวชาญปรัชญาของผู้หญิงหรือ? เป็น Balzac ที่เป็นผู้แต่ง และนำแนวคิดแบบสตรีนิยมหรือ? เป็นภูมิปัญญาจักรวาลหรือ? เป็นจิตวิทยาโรแมนติกหรือ? ไม่มีวันที่เราจะรู้ความจริงข้อนี้ได้ เพราะว่า การเขียนคือการทำลายเสียงทุกเสียง และทุกๆสิ่งที่เป็นของต้นฉบับ ( origin) การเขียนเป็นกลาง, ประกอบสร้างจากหลายสิ่ง, เป็นพื้นที่ที่คลุมเครือ คลุมเครือเพราะประธาน (subject) ได้หายไป, เป็นด้านลบ เพราะทุกอัตลักษณ์ถูกทำให้หายไป เหลือแต่อัตลักษณ์ยิ่งใหญ่ประการหนึ่ง ที่ทำหน้าที่เขียน (ผมเข้าใจว่าอัตลักษณ์ที่ยิ่งใหญ่นี้ก็คือ ภาษา)