อนุทิน 141474

ผ่านมาหลายปี ที่จากที่นี่ไป นานๆจะกลับเข้ามาอ่าน ครั้งนี้เหมือนกัน ยามที่รู้สึกไม่มีใคร รู้สึกเหงา ที่นี่จะเป็นที่พึ่งของเราได้เสมอ

ทุกเรื่องราวที่ได้เขียนเล่า บอก หรือบางครั้งเหมือนได้ระบาย เมื่อกลับมาอ่านทำให้ได้คิด ไม่มีอะไรแน่นอน ยั่งยืน เราเคยมีความสุข ความทุกข์ มันไม่ตลอดไป มันจะแปรเปลี่ยนไปตลอด เราอย่าไปยึดติดกับมัน ช่วงที่เราสุข ตักตวงให้มากที่สุด ช่วงไหนทุกข์กลับไปหากำลังใจจากตรงนั้น ที่ที่เคยผ่านมา

จริงอยู่เราย้อนอดีตไม่ได้ แต่การหันกลับไปหาอดีต บางครั้งทำให้เรารู้ว่าทำไม อนาคตจึงไม่เป็นไปตามที่เราหวัง แก้อดีตไม่ได้ เอาความผิดพลาดบทเรียนมาเป็นทางนำให้เราจะได้ไม่หลงทางไปสู่จุดที่มืดบอดอีก

ขอให้ผ่านจุดนี้ไปให้ได้ เราจะต้องผ่านมันไปได้ ขอกำลังใจจากคนที่รักเราและคนที่เรารัก ให้เราผ่านไปได้ด้วยดีนะ ที่สำคัญกำลังใจจากตัวเองนั้นสำคัญที่สุด. สู้ต่อไป ใช่ว่าไม่มีใครแต่เราอาจมองไม่เห็นเองต่างหาก

จำไว้นะ ทำเพื่อคนที่รักเรา และคนที่เรารัก. เราต้องทำได้ สู้สู้ค่ะ