อนุทิน 141281
แผ่นดิน
เขียนเมื่อนับถอยหลัง อีก 10 วันถึงงานวันทำบุญให้กับ "แม่"
แม่จากไปในกลางดึกของวันที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๖ ...
วันนั้นๆ เป็นวันที่องค์กรกำลังจัดงาน "ส่งท้ายปีเก่า-ต้อนรับปีใหม่"
ค่ำคืนนั้นมันหนาวเหน็บอย่างบอกไม่ถูก ผมไม่เคยได้กอดแม่ และบอกรักแม่เลยแม้แต่ครั้งเดียว - ค่ำคืนนั้นกลับกลายเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ผมกล้าหาญที่จะทำ
ผมกอดร่างไร้วิญญาณของแม่ -
ระยะทางจากโรงพยาบาลกลับถึงบ้านร่วม ๓๐ กิโลเมตร มันยาวนานอย่างที่สุด ตลอดเส้นทางที่ว่านั้น ลมหนาวไม่ได้ปราณีผมเลยแม้แต่น้อย...ผมหนาวสะท้านแทบจะขาดใจ ได้แต่กอดประคองร่างไร้วิญญาณของแม่บนกระบะหลังรถคันเก่าโทรมของพ่อ
ผมกอดร่างอันไร้วิญญาณของแม่-
พร่ำพูดกับแม่ตลอดทางว่า "เรากำลังกลับบ้านนะแม่...และบอกให้แม่รู้เป็นระยะๆ ว่าถึงไหนแล้ว ใกล้ถึงหรือยัง..."
๔-๕ กรกฎาคม ๒๕๕๘ ...
เป็นวันบุญของ "แม่" นะครับ
มันเป็นงานบุญในภาวะอันยากไร้
แต่ผมรู้ว่า รักของผู้ยากไร้อย่างเรามันยิ่งใหญ่แค่ไหน
ผมเชื่อว่า แม่รู้ ---
ความเห็น (2)
มาร่วมระลึกถึงแม่ผู้ยิ่งใหญ่ในหัวใจด้วยคนค่ะ คุณพนัส
ขอส่งกำลังใจจากเพื่อนไปให้ครับ