อนุทิน 141009
กระติก~natachoei ที่ ~natadee
เขียนเมื่อ1 มิ.ย. 58
แม่เดินทางกลับขอนแก่น...ด้วยความรุ้สึกที่บอกไม่ถุก บางครั้งบางคราน้ำตาจะไหล
ลุกชายของแม่ก้าวสุู่อีกบทบาทหนึ่งแล้ว จากลุกชายตัวน้อยของแม่ เป็นนักเรียน เป้นนักศึกษา เป็นคนทำงาน สำหรับแม่แล้วต้นไม้ยังคงเป็นลูกชายตัวน้อยของแม่เหมือนเดิม
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ลูกชายของแม่ อยู่ไกลบ้าน ที่ผ่านมาเป็นความไกลบ้านที่เป็นชั่วคราว ฝึกงาน เที่ยว แต่ครั้งนี้คือ อยุ่ระยะยาวเพื่อทำงาน เป้นผู้ใหญ่....แต่แม่ก็เชื่อว่าลุกชายของแม่จะสามารถก้าวข้ามผ่านมันไปได้ด้วยดี
ความรุ้สึกของแม่ คงเหมือนความรุ้สึกของยายและตา ที่มาส่งแม่ที่ขอนแก่น เมื่องที่ไม่เคยมา เพียงแต่ว่า ยายกะตา ต้องหอบข้าวของทุกอย่างขึ้นรถโดยสาร แต่แม่โชคดีที่มีรถส่วนตัวจึงสะดวก สบาย
แต่ด้านความรู้สึกห่วงใย คงไม่แตกต่างกัน
ความขยันความทุ่มเทให้งาน
ความนอบน้อมถ่อมตน เคารพในผู้อาวุโส รุ้จักแยกแยะ จะทำให้ต้นไม้สามารถทำงานต่างๆ ได้ด้วยดี เหมือนหลายๆ อย่างที่ต้นไม้เคยทำได้ในที่ผ่านมา.... แม่เชื่อมั้นในตัวลูก.....
ความเห็น (1)
ลูกไปทำงานไหนคะ กระติก