23. ในอัคคัญญสูตร ทรงสรุปว่าวรรณะทั้ง 4 นี้ ทำทุจริตกรรม ไปอบาย ทำสุจริตกรรม ไปสุคติสวรรค์ ทำสุจริตกรรมทุจริตกรรม ก็สุขบ้างทุกข์บ้าง สำรวมกายวาจาใจ เจริญในโพธิปักขิยธรรม 37 ก็ปรินิพพาน
วรรณะใดเป็นภิกษุ สิ้นอาสวะมีพรหมจรรย์อยู่จบแล้ว มีกิจที่ควรทำ ทำเสร็จแล้วเพราะรู้ชอบ วรรณะนั้น ปรากฏว่าเป็นผู้เลิศกว่าคนทั้งหลาย โดยธรรมแท้จริง
ในหมู่ชนที่รังเกียจด้วยโคตร กษัตริย์ประเสริฐที่สุด ในหมู่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะเป็นผู้ประเสริฐที่สุด
หากจะตีความในสูตรนี้ทรงยอมรับความสำคัญของพระมหากษัตริย์ ซึ่งตรงนี้ส่งผลโดยตรงกับความคิดท่านพุทธทาส ดังที่กล่าวข้างต้น กล่าวคือ ท่านพุทธทาสมีความเห็นว่าเผด็จการโดยธรรมเท่านั้นที่จะช่วยเหลือโลกนี้ได้
แจ๋วมากค่ะลูกศิษย์ท่าน ผอ.
คงเป็นเฉกเช่นนั้นเอง…ครับ..