อนุทิน 138871
"พี่หนาน"
เขียนเมื่อ๑๒/๑๒/๒๕๕๗
อนุทิน ๒๐๕.
ไม่ได้เขียนอนุทินเสียนาน... ตั้งแต่มาทำงานกับสมาคมฌาปนกิจสงเคราะห์ฯ ดูแลเรื่องการเงินมานี้ รู้สึกว่าตนเอง เหมือนจะมีภาระยุ่งมากกว่าดูแลร้านของตนเองเสียอีก ยิ่งช่วงนี้สิ้นปีของทุกปี หมู่บ้านจะมีคนเสียชีวิตมากเป็นพิเศษ สถิติของคนตายเมื่อปีที่แล้ว ๒๘ คน ปีนี้เท่ากันแล้ว...
เมื่อคืนตายอีกศพ เป็นพระเพิ่งจะลาสิกขาก่อนตายไปหนึ่งวัน จนปรับความรู้สึกไม่ทัน คือยังเรียกชื่อติดปากว่า "ตุ๊..."อยู่เลย เป็นศพที่ ๒๘ ของปีนี้...
ตนเองก็ให้รู้สึกคิดคำนึงว่า "ตัวเราก็ดูเหมือนเข้าใกล้ความตายไปทุกขณะเช่นกัน..." สะท้อนให้ไม่ประมาทในวัยและชีวิต อยากทำอะไรที่คิด นึก หวัง เอาไว้ ก็จะต้องรีบทำ คิดอย่างสตีฟ จ๊อบส์ ที่ว่า... "หากวันนี้เป็นวันสุดท้ายของชีวิตคุณ คุณจะทำอะไรบ้าง..." เห็นคุณค่าของการมีชีวิตในทุกวันอยู่ตลอดเวลา
ความเห็น (4)
เป็นเฉกเช่นนั้นเอง..ชีวิต ก็คิดว่าทำความดีให้เสมอต้นเสมอปลาย..แต่บางเวลา มโนกรรม..ความคิดก็เลวแซกขึ้นมาบ้างก็พยายามดับลงให้เร็ว..เหมือนกันครับ..ยินดีกับงานอาสาที่ทรงคุณค่าแก่สังคมยิ่ง
ชีวิตนี้สั้นนัก จริง ๆ ครับ ;)…
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ค่ะ
ขอบคุณกำลังใจ ขอบคุณความคิดเห็นที่ร่วมแสดง จากกัลยาณมิตรที่รักเคารพทุกท่านมากนะครับ...
