พี่สาวจากเชียงใหม่โทรศัพท์มาหาตอนเที่ยง
ด้วยภาษาเหนือที่แสนหวานและห่วงใย
"ตั๋วกิ๋นข้าวตอนละกา" (ตัวเองกินข้าวตอนเที่ยงยัง)
คุยกันหลายเรื่อง และเป็นห่วงอย่าทำงานหักโหม (พี่รู้ไหมผมขี้เกียจจะตาย)
"พักสายตาต๋าเหียฟองเต๊อะ"
และคำลงท้ายที่ให้หอมกรุ่นด้วยประทับใจ
"เปิ้นฮักตั๋วเน่อ" (พี่รักผมนะ)
..........
วันนี้มาประชุม CPR (การช่วยเหลือฟื้นคืนชีพ) ได้ความรู้ใหม่ๆ มากมาย
จำได้อย่างเดียวที่เอาไปใช้ เจอคนหมดสติ ให้ดูอาการ
ไม่ต้องจับชีพจร "ปั๊ม 30 ครั้ง เป่าปาก 2 ครั้ง
ตอนเที่ยงกินผัดไทยครับพี่
"ลำขนาด"
(ศุกร์ 14 พ.ย.57)
น้ำตาลเกิน ๖ ช้อนชาไหมคะนั่น ๕ ๕ ๕ ๕ (หนึ่งวัน ผู้ใหญ่ไม่ควรกินน้ำตาลเกิน ๖ ช้อนชา นะคะ ^_,^)