วันนี้ไม่ได้ไปทำงาน รู้สึกเหนื่อย ๆ เครียด ๆ พาลหมดแรง จึงลาป่วย ( วันลาแรกแห่งปี) เหนื่อยเหลือเกินกับวิถึกรรมทั้ง ๆ ที่เราก็มุ่งแต่คิดดี ทำดี แต่ก็เหมือนกรรมเก่าตามทัน ชีวิตยุ่งยาก ยุ่งเหยิง จนเริ่มท้อจนอยากถอยงานการ ภาระหน้าที่มีมากมาย แต่...วันนี้ไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอนเฉย ๆ ปล่อยให้ลมหายใจมันหมดไปเอง.......
ไม่อยากสู้รบปรบมือกับอะไรอีก ทุก ๆ เรื่อง ( ที่ร้าย ๆ ) ประเดประดังเข้ามาไม่ขาดสาย เชื่อว่าทำดี ต้องได้ดี...แต่...ทำดีแต่ไม่เห็นผลดีจะช่วยให้...แม้ช่วยให้สบายใจสักนิด....!
ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไปขอส่งกำลังใจให้คุณครู สู้ต่อไป เพราะตราบที่เรามีลมหายใจอยู่นะคะ…สู้ๆๆ…
ขอบคุณกำลังใจจากครูตูม มาก ๆ จ้ะ วันนี้มาทำงานแล้ว แม้ว่าจะยังไม่ปกตินัก แต่พอเจอนักเรียนไถ่ถามว่าเมื่อวานครูไปไหน.....กำลัง แรงใจ ก็กลับมาจ้้ะ สู้ต่อจ้ะ ขอบคุณมาก ๆ
สู้ๆ ค่ะ กำลังใจจากเด็กๆ ทำให้มีกำลังใจก้าวต่อ
ความสุขจริงจะเกิดขึ้นต้องผ่านข้อทดสอบอุปสรรคก่อนเสมอ..ปัญหามี..ปัญญาเกิดครับ..สู้ๆๆเป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจ..