ขอบันทึกความรู้สึก...ดี ๆ ที่แย่เหมือนกัน งานเข้าอย่างเร่งด่วนที่ต้องทำทั้งที่เป็นวันที่โรงเรียนหยุดเพื่อให้ได้ไปวัดทำบุญ
แต่ก็ยังดีนะที่วันเสาร์ที่ผ่านมาได้มีโอกาส พาแม่และครอบครัวไปทำบุญครบรอบวันที่พ่อเสียชีวิต
จึงต้องเลือกระหว่างทำบุญ กับทำงานด่วน งานส่วนรวมที่เพิ่งเข้ามา เพียง 6 ชั่วโมง
ใช้เวลาในการตัดสินใจ เลือกผลประโยชน์ส่วนรวมต้องมาก่อนตามคำสอนของพระบิดา
อดทนนะ...วิถีหนึ่งของการทำความดี...เพื่อองค์กร..ปลอบใจตัวเองปนความเศร้าเล็กน้อย
อย่างน้อยก็ได้รับสิ่งดี ๆ จาก.....คุณ rojfitness ที่ส่งเสื้อมาเป็นกำลังใจให้กับโครงการ
มันจะต้องมีความสุขสักอย่างละนะ...ขอบคุณมาก..ที่ดีใจมากกว่าคือ การได้มีโอกาสไปค้นหาที่อยู่ และได้พบกับผู้ใหญ่ใจดี นี่คือความสุข ความดีใจมากกว่า...ก็คงถึงเวลากลับบ้านเสียที่...วันนี้เอาเท่าที่ได้
คิดถึงผู้คน ใน G2K ทุก ๆ คนตั้งใจหลายครั้งแล้วอุปสรรคมากจริง
คุณมะเดื่อ น้องเพชร ทญ.ทิรัมภา หมอเปิ้ล ยาย ธี ลุงวอ และอาจารย์แม่วิไลวรรณ และคนอื่น ๆ อีกหลาย ๆ คน
บางครั้งก็เหมือนกันครับ..งานเป็นระลอกคลื่นแน่นทั้งโรงเรียนและส่วนตัวและงานจิตอาสาด้วย..เมื่อผ่านไปก็มีความสุข
ระยะนี้คุณมะเดื่อรู้สึกเหมือน วิญญาณออกจากร่างยังไงก็ไม่รู้นะ…..เฮ้อ…..!
รอ ฉัน รอ เธอ อยู่ …. ณ บ้านหลังนี้ นะค้า