อนุทิน 137509
"พี่หนาน"
เขียนเมื่อ๑๗/๐๙/๒๕๕๗
อนุทิน ๑๙๗.
"อานิสงส์การเขียนค่าว"
ตอนสายกำลังถ่ายเอกสาร คุณแม่สังเวียน ทนทาน ภรรยาของคุณพ่อทองที่เผาศพไปเมื่อวานนี้มาถ่ายเอกสาร พร้อมกับได้นำซองมามอบให้ ๑ ซอง บอกว่า "ป้ากะขอขอบใจ๋อาวหนานหลาย ๆ เน่อ ตี่จ่วยเขียนค่าว แต่งค่าวหื้อ...ม่วนแล้วกะเหมือนกั้บตั๋วลุงเขาได้ดี" ผมรับแล้วก็ยกมือไหว้บอกว่า "ขอบคุณจัดหลายครับ" ..."เบาะได้อาวหนานกะบ่หู้จะเป๋นจะใดเหมือนกั๋น...ประวัติก็จ่วยปรับจ่วยแป๋งหื้อ ป้ากั๋วว่ามันจะยาว เขียนล้ำเกิ๋นความเป๋นจิ๋งไป...เป๋นกล๋อนกะบอกหื้อเอาสั้นๆ จะไปยาว จาวบ้านเขาจะรำคาญเอา..."
ป้ายังพูดอีกว่า "อายิน(น้องลุงทอง)เปิ่นดีใจไห้ขึ้นมาเสียงดัง เบาะเกยหันตุ๊เจ้าไปวางดอกไม้จันทน์ไผสักเตื่อ...งานหนี้หันเกาะเลยกั๊ดอกกั๊ดใจ๋...ขอบคุณหลาย ๆ หน้ะ..." ผมรับ "เบาะเป๋นหยังดอกครับ"
อานิสงส์ของการเขียนค่าวแรงไม่น้อยเหมือนกัน...ในซองลองแกะดูแล้วได้เพิ่มมาอีก ๕๐๐ บาท ความรู้ที่เราได้ศึกษาเล่าเรียนมาแม้จะเป็นแบบครูพักลักจำ ก็ให้อานิสงส์แก่เราได้ไม่น้อยเหมือนกัน...
ความเห็น (1)
ค่าวคงต้องใจ.ท่านนะครับพี่หนาน.ขนาดว่า” “อายิน(น้องลุงทอง)เปิ่นดีใจไห้ขึ้นมาเสียงดัง เบาะเกยหันตุ๊เจ้าไปวางดอกไม้จันทน์ไผสักเตื่อ…งานหนี้หันเกาะเลยกั๊ดอกกั๊ดใจ๋..”