อนุทิน 137170

"ทันกัน"

อาจารย์ภัครเล่าให้แม่ฟังว่า...สอนนักศึกษาโดยมีข้อตกลงร่วมกันก่อนตอนเปิดภาคเรียนในเทอมนี้...ระหว่างสอนให้ทำแบบฝึกหัดเพื่อวัดพื้นฐานของวิชาภาษาไทย...อาจารย์ภัครถามและให้นักศึกษาตอบ...แต่!!! นักศึกษาเขียนไม่ออก...ได้เขียนมาว่า..."เมตตาเป็นเครื่องค้ำจุนโลก"...เรียกว่า ขอคะแนนจากอาจารย์ภัครดื้อ ๆ แต่ไม่เขียนอะไรมาเลย...อาจารย์ภัครตอบกลับไปว่า..."กัมมุนา วัตตติโลโก" ...อาจารย์ภัครบอกว่าต้องให้ "ทัน"...และนำมาเล่าให้นักศึกษาห้องอื่นฟัง...นักศึกษาหัวเราะชอบใจใหญ่...(นี่ขนาดสัปดาห์แรกนะจ๊ะ...อาจารย์ภัคร ลูกเล่นแพรวพราวเชียวจร้า!!!)

ข้อดีของอาจารย์ภัครบอกว่า...เหมือนกับสอนน้อง ๆ เพราะวัยใกล้เคียงกัน ทำให้อาจารย์ภัครเข้าใจความรู้สึกของนักศึกษาเป็นอย่างดี...ซึ่งมีหลายรูปแบบ แต่ละคณะจะนำมาเปรียบเทียบกันไม่ได้ในความเก่ง...เช่นนักศึกษาคณะวิทย์ คณะวิทยาการจัดการ คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม ฯลฯ...เพียงแต่อาจารย์ต้องให้โอกาสและเข้าใจนักศึกษาให้มาก ๆ ...อาจารย์ภัครบอกว่า...ยิ่งคณะเทคโน ฯ อุตสาหกรรม ซึ่งเป็นเด็กจบช่างมา...ต้องเข้าใจพวกเขาให้มาก ๆ มีทักษะในการชักจูงให้เขาได้เข้าเรียน ฯลฯ เรียนเพื่อให้รู้ และนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน