อนุทิน 136794

๑ สิงหาคม ๒๕๕๗ (ลาหยุดงาน ๑ วัน) เพื่อนำฟ้าครามออกจากโรงพยาบาล

๒-๓ สิงหาคม ๒๕๕๗ มาทำงานตามปกติ สัปดาห์นี้ ฟ้าครามไม่ได้มากับย่าด้วย ย่าเลยให้หนูพักเสีย

                                บ้าง จะได้หายป่วยเร็ว ๆ...เมื่อวานโทรศัพท์เดี้ยง...ดับไปเฉย ๆ ในขณะที่

                                ชาร์ตแบตเตอรี่...งงกับอาการที่เป็น บ่ายวันนี้ นำไปเช็คดูว่า มันเป็นเช่นไร

                                ทำให้ฉันได้เรียนรู้ว่า...ยามที่ไม่มีโทรศัพท์ ฉันก็สามารถอยู่ได้ แต่อยู่แบบ

                                เหงา ๆ...เพราะปกติ มันคือ เพื่อนแท้ของฉันเลย มีฉันก็ต้องมีมันคู่กันไป...

                                แต่พอมันเดี้ยง...อีกมุมที่คิดคือ ก็ดีได้อยู่กับตัวเอง ทำอะไรให้กับตนเอง

                                ได้มากเลยเชียวล่ะ...