๒๓/๐๗/๒๕๕๗
อนุทิน ๑๘๐.
อ.แชร์ท่านบอกว่าไม่ค่อยชอบแต่งฉันท์ ท่านบอกแต่งแล้วคนอ่านไม่เข้าใจและไม่รู้เรื่อง(ฮา) ผมเองก็คิดอย่างนั้น ในยุคสมัยปัจจุบัน ภาษาควรจะร่วมสมัย อ่านได้รื่นและรู้เรื่อง พร้อมกับแปลคำที่ยากไว้ให้ คนทุกวัยสามารถที่จะ(พอ)เข้าใจได้บ้าง ผมได้เห็นเยาวชนคนรุ่นใหม่แต่งไว้ในเฟซ เกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียงซึ่งเห็นว่าเข้าท่าดี จึงขอนำมาเป็นตัวอย่างไว้ตรงนี้สักเล็กน้อย
“...พอเพียง ธ ตรัสมา พสุธาบ่ให้สิ้น
ปลูกผักก็ได้กิน ชลธารก็เลี้ยงปลา
ทำสวนและทำไร่ พนไพรและภูผา
เลี้ยงสัตว์และทำนา ธรณีจะยั่งยืน..."
ผลิตผลจากมันสมองของน้องที่ใช้นามว่า “..น.ส.อุบล ทาสะโก..”
ไม่มีความเห็น