ในมุมมองของเรื่องที่เกิดการแตกแยกทางความคิด และความวุ่นวายต่างๆน่าจะมาจากผลของ"กรรมทางความคิด"
ที่คนในสังคมส่วนมากมักจะมีแนวคิดไม่นิยมพึ่งตัวเองเป็นหลัก ชอบพึ่งพาผู้อื่นสิ่งอื่นที่มองไม่เห็น มีศาสนาพุทธ
ไว้แค่เรื่องบุญ-บาปและพิธีกรรม แต่ไม่ใช้หลักคิดที่มีอยู่ในศาสนาพุทธ ทั้งที่ศาสนาพุทธสอนคนให้รู้จักคิดเป็นคิดถูก
"พึ่งตัวเองเป็นหลัก แต่ไม่ปฏิเสธความช่วยเหลือจากคนอื่นสิ่งอื่น" ถ้าคนเราต้องพึ่งคนอื่นสิ่งอื่นเป็นประจําความคิดจะอ่อนแอ หลงไปกับสิ่งยั่วเย้าได้ง่ายขึ้น ศาสนาพุทธช่วยให้ตัวเองหาคําตอบในชีวิตได้ ไม่ใช้จะต้องหาคําตอบจากคนอื่นเสมอไป แต่ปัจจัยสําคัญคือต้องศึกษาหาความรู้ความเข้าใจต่อตัวชีวิตเราให้ชัด และเหตุการณ์รอบตัวเราด้วย
เรื่องต่างๆในสังคมที่สับสนวุ่นวาย การศึกษาและคุณภาพชีวิตที่ตํ่าลง น่าจะเป็นเพราะตั้งแต่ต้นหลักคิดผิด สมควรที่จะต้องเปลี่ยนหลักคิดใหม่ ถ้ายังคิดว่าหลักคิดถูกผลในปัจจุบันก็เป็นคําตอบให้อยู่แล้ว
