อนุทิน 135127
คนบ้านไกล
เขียนเมื่อฤาเป็นไม้มนตรามณฑาสวรรค์
มาลีวรรณจึ่งผ่องผุดดุจแพรไหม
บานสะพรั่งดั่งฤทธาตราตรึงใจ
น้อมหทัยคนยลจนเบิกบาน
แม้นผู้ใดได้ชมจงสมหวัง
เกิดพลังทรงค่ามหาศาล
คำอวยพรซ่อนไว้ในดอกบาน
จิตสราญจงพร้อมรับสัมผัสพร
กลอน: ตันติราพันธ์
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก