อนุทิน 134856
Lungnoke
เขียนเมื่อเรามักจะกล่าวกันเสมอว่าปัญหาที่สำคัญสำหรับการเรียนรู้ของเด็กไทยคือเรื่องของการคิดอย่างมีวิจารณญาณ (Critical Thinking) แต่ดูเหมือนการหาทางหรือวิธีการที่จะนำมาแก้ไขเรื่องนี้จะเป็นปัญหาหนักเสียยิ่งกว่า
ถ้าเรายังมัวแต่ประชุมสัมมนา ตะลอนไปดูงานในต่างประเทศอย่างที่แล้วๆมา สุดท้ายก็ไม่ได้จับเอาอะไรมาทำให้เป็นเรื่องเป็นราว เป็นชิ้นเป็นอัน มีแค่รีพอร์ตกับหมายกำหนดการสัมมนาในครั้งต่อไป มันก็คงเป็นเรื่องของการสูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมเราไม่ใช้วิธีง่ายๆ ดูจากที่เขาทำ แล้วเก็บเอามาใช้มันดื้อๆ หรือเอามาพัฒนาต่อยอด เริ่มมันตรงที่ลงมือทำ (Action) เลยดีกว่าไปเสียเวลาค้นหา (Find out) เพราะถึงค้นได้แต่ไม่รู้จะลงมืออย่างไรก็ไร้ประโยชน์
วันนี้ลองเอาตัวอย่างมาให้ช่วยกันดู แล้วจินตนาการถึงวิธีทำสักตัวอย่างครับ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก