อนุทิน 134850

16  เม.ย.57

วันหยุดสุดท้ายของเทศกาลนี้ดิฉันมาตัดผมค่ะ  แล้วก็แวะทานอาหาร อยากทานไส้กรอกฝรั่งก็ต้องเข้าร้านฝรั่ง ระหว่างรออาหารก็แอบสังเกตครอบครัวหนึ่งนั่งโต๊ะถัดไป มีสามี ภรรยา ลูกชายวัยเด็กเล็กที่ยังพูดไม่เป็นคำนั่งเก้าอี้เสริมสำหรับเด็ก กับญาติฝ่ายภรรยาอีกคน ประมาณอายุแล้วน่าจะเป็นน้องสาว 

ไม่ทราบว่าคุยอะไรกัน ทานอะไรกันบ้าง ลูกชายเทอาหารลงจากโต๊ะ คุณแม่ก็ดุเสียงดัง เมื่อทำซ้ำอีกก็ถึงกับตวาดลูกเสียงดังลั่น เด็กตกใจร้องไห้จ้า คุณแม่สั่งให้เงียบพร้อมขู่อาฆาต เมื่อไม่ได้ผลก็ถึงกับจะอาศัยมือที่สาม จะโทรเรียกตำรวจมาจับลูกไปขังกรง เด็กยิ่งร้องมากขึ้น น้ำตาไหลพรั่งพรู น้ำลายไหลยืดเป็นยาง สะอึกสะอื้นแทบจะขาดใจ ยังไม่พอ คุณแม่ยังพยายามตักข้าวใส่ปากลูกขณะกำลังร้อง เฮ้ย! เด็กกำลังร้องไห้แค่หายใจก็จะยังไม่ทัน นี่ 'แม่' ยังจะเอาอาหารอุดปากอีก มันเข้าข่ายทรมานเด็กกันแล้วนะ .. ดิฉันทนไม่ได้ .. จะทำอะไรได้ล่ะคะ นอกจากจ่ายเงินค่าอาหารแล้วรีบเดินออกจากร้านไป มานั่งสงบอารมณ์ตนเองในร้านกาแฟใกล้ๆ กัน บ่นอุบอิบกับลูกสาวที่หอบของเดินตามหลังมาว่า .. "ถ้าตามมาร้านนี้อีกแม่จะจับหัวตัวแม่มันโขกเสาเสียเลย!"

ลูกสาวหยอกแม่ว่า "รุนแรงจัง" ดิฉันก็บ่นต่ออีกหน่อยพอได้ระบายว่า "คนสมัยนี้ใช้ความรุนแรงกัน 'เป็นปกติ' ชีวิตประจำวันเสียแล้ว"