คนที่ไม่มีสัมมาปัญญาจะดำรงชีวิตด้วยอุดมคติ ช่วยสังคมก็ช่วยด้วยอุดมคติ อยู่ได้ด้วยแรงบันดาลใจ แต่พอผิดหวังโกรธเลย พอเพี้ยน จากอุดมคติที่ตั้งไว้ก็ขอลาออดลูกเดียว เพราะถือว่าตัวเองจริงใจกับโลก แต่โลกไม่เห็น คนจริงจังจึงเปราะบางมาก
คนมีสติจะไม่มีอุดมคติให้ยึดมั่นถือมั่น แต่ดำรงชีวิตอย่างมีปัญญา โลกจะเห็นหรือไม่เห็น ฉันก็ทำของฉันไป จะได้รับรางวัลหรือไม่ได้รับรางวัลก็ไม่สำคัญ เหมือนพระอาทิตย์ พระจันทร์ที่ส่องแสงสว่างทุกวันคืน
ท่าน ว. วชิรเมธี
ไม่มีความเห็น