อนุทิน 134129
แม่พลอย
เขียนเมื่อ
สายน้ำยังคงไหลเอื่อยในความเงียบ
สายลมยังคงสัมผัสความไหวกระเพื่อมของผิวนำ้
สายน้ำ สายลม เคียงคู่เป็นหนึ่งเดียว
มิอาจฝืนธรรมชาติ...แห่งความเปลี่ยนแปลง
ได้เพียงปล่อยให้เป็นไป
ตามวิถี...กาลเวลา
อันนิรันดร์
ฉันเพียงเดิน...
ด้วยลมหายใจแผ่วเบา
๒ มีนาคม ๒๕๕๗
ความเห็น (1)
แม่น้ำนี้ ชื่อ นิจนิรันดร์
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก