อนุทิน 133970

                สวัสดีค่ะอาจารย์ ดิฉันชื่อ นางสาวสุธาสินี   นวลแข  เกิดวันที่ 8 ตุลาคม 2537 มีอาชีพ เป็นนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต เป็นคนธรรมดาทั่วไปแต่ถ้ารู้จักแล้วอาจจะไม่ธรรมดาน่ะค่ะ 

จบจากโรงเรียนหลายโรงเรียนแต่ล่าสุดคือ โรงเรียนสตรีนนท์บุรี  อ.1 เข้าอยู่โรงเรียนดาราสมุทรภูเก็ตจนถึง ป.6 พอ ม.1 ต่อโรงเรียนสตรีภูเก็ตอยู่ได้สองปี พอ ม.3 ย้ายโรงเรียนได้โควต้านักกีฬาไปอยู่โรงเรียนสตรีนนท์บุรีจนถึง ม.6 ตลอดที่เรียนมาตั้งแต่ อ.1 จนถึง ม.6 ได้ทุนเรียนฟรีมาตลอดจนเข้ามหาวิทยาลัยก็ได้โควต้านักกีฬาเข้าเรียนฟรีถึงปริญญาโทของมหาวิทยาลัยรังสิต

แต่ดันเกิดการพลิกพันคุณพ่อยื่นข้อเสนอให้กลับมาเรียนที่บ้านภูเก็ตโดยให้ดิฉันทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยมาช่วยพ่อทำงานได้เงินเดือน เดือนล่ะ 10,000 บาท ถ้าทำไปเรื่อยๆก็จะได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เลยตัดสินใจกลับมาเรียนที่บ้านและมาศึกษาต่อมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ตแต่พอมาศึกษาต่อมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ตก็ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเรียนเองไม่มีโควต้านักกีฬาเรียนฟรีให้

ดิฉันเล่นกีฬาบาสเกตบอลใช่กีฬานี้เป็นโควตาเรียนฟรีมาตลอด ตอนนี้ดิฉันทำธุรกิจเป็นของตัวเองโดยหุ่นกับพี่สะใภ้เปิดร้านขายติ๋มซำชื่อร้าน”โบตั๋นติ๋มซำ” และทำงานกับคุณพ่อด้วย ตัวดิฉันไม่ค่อยมีอะไรมากมายเป็นคนง่ายๆแต่แค่คิดเรื่องเงินทองเยอะไปหน่อยคิดจะเปิดร้านโน้นร้านนี้อยากทำธุรกิจเป็นของตัวเองอยากมีเงินแต่ไม่ต้องเยอะมากแค่อยากมีเงินแบบ อยากได้อะไรอยากไปเที่ยวไหนก็ไปได้เลยซื้อได้เลยไม่ต้องรอเงินจากพ่อแม่ไม่ต้องรออะไรหลายๆอย่างไม่ชอบรอมันน่าเบื่อ คิดว่าในชีวิตขอแค่มีตังใช้ก็พอมีตังทำอะไรก็ง่ายไปหมดสมัยนี้มันต้องเงินอย่างเดียวเท่านั้นที่จะใช้ชีวิตอยู่รอดได้จริงๆ เมื่อก่อนดิฉันคิดว่าเงินไม่ใช่ปัจจัยหลักหรอกไม่มีเงินเราก็อยู่ได้หาเมื่อไหร่ก็ได้แบมือขอพ่อกับแม่อย่างเดียวก็ได้และแต่สมัยนี้ปัจจุบันนี้ยอมรับเถอะว่าเงินเป็นปัจจัยหลักหรือแทบจะเป็นทุกสิ่งทุกอย่างเลยก็ว่าได้สมัยนี้ข้าวของก็แพงไปหมดตลอดเวลาดิฉันเลยนั่งคิดแต่เรื่องเงินพยายามทำงานหาวิธีที่ทำให้มีตังใช้และมีชีวิตอย่างสุขสบาย  ดิฉันเป็นคนชอบเล่นกีฬาเล่นได้หมดทุกอย่าง ยกเว้น กีฬาวอลเลย์บอล ดิฉันเล่นไม่เป็นจริงๆ ดิฉันเป็นคนร่าเริงอยู่นิ่งไม่เป็นชอบสนุกสนานกับเพื่อนๆ ชอบเฮฮาปาร์ตี้ ชอบสังสรรค์ เข้ากับคนง่ายชอบหาเงินเป็นที่สุดแต่ก็ชอบใช้เงินเป็นที่สุดชอบเที่ยว หาความสุขใสตัวเมื่อตัวเองยังหาได้อยู่เพราะพอหมดวัยเดี๋ยวก็ไม่ได้หาแล้ว ตอนที่ยังหาได้อยู่ก็ใช้ชีวิตให้เต็มที่จะได้ไม่เสียดายเมื่อถึงเวลาไม่มีโอกาสได้หาแล้ว ดิฉันเป็นคนชอบลุยนะ ไปเที่ยวนี้ลุยได้ทุกที่กล้าทำชอบเที่ยวพวกเดินป่าเดินเขาหาที่สวยงามถ่ายรูปพักผ่อนเที่ยวทะเล   เที่ยวอะไรก็ได้ขอให้ได้เที่ยวแต่ตังไม่ค่อยจะมีไม่ค่อยจะเอื้ออำนวยเท่าไหร่แต่ก็ทะเยินทะยานเก็บตังในที่ที่อยากไปให้ได้ ส่วนเรื่องเรียนเรื่องการศึกษานี้เอาไว้ระดับกลางเรียนพอให้โอเคได้แต่อย่ามากแต่ก็เอาตัวรอดในเรื่องเรียนได้ถึงจะไม่ค่อยสนใจแต่ก็พยายามที่จะตั้งใจเรียนไม่ให้ขาดตกบกพร่องนี้แหล่ะค่ะคือตัวตนของดิฉันแต่ไม่ครบถ้วนมากหนัก พอเรียนกับอาจารย์ไปเราก็จักรู้จักกันมากขึ้นเองค่ะ

 

  

 นี้ก็เป็นบรรยากาศของร้านโบตั๋นติ๋มซำน่ะค่ะ แวะไปชิมกันได้ ที่ อำเภอถลาง ถนน เทพกระษตรีย์ จังหวัดภูเก็ต อยู่ติดกับร้านขนมจีนบ่าย 3 แวะมาอุดหนุน ราคาเป็นกันเองนะค่ะ

 

  

 

เป็นภาพจากการแข่งขันกีฬาบาสเกตบอลตอนเรียนอยู่มัธยม ที่โรงเรียนสตรีนนทบุรี ซึ่งได้เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาบาสเกตบอลมากมาย เป็นชีวิตที่สนุกสนานในตอนเรียนมัธยม