เกือบลืมบันทึกวันครูซะเเล้วสิเรา ตั้งใจไว้ว่าจะเขียนถึงครูคนแรกให้ได้ในปีนี้ นึกแว่บขึ้นมาก็อดขำไม่ได้ครูคนแรกของฉันก็คือแม่
ตอนเด็กๆคำที่ฉันจำไม่ได้ว่ามันอ่านอย่างไรคือคำว่า ต่าง ต่าง ที่ยากคงเป็นเพราะ ( ๆ ) ไอ้ตัวเนี่ยะมันไปอยู่ท้ายคำ ต่างๆมันเลยทำให้ฉันอ่านไม่ได้ก็แค่นั้น พออ่านไม่ได้ฉันเลยแอบไปนอนแม่เลยตามออกมาให้อ่านใหม่ความลับเลยแตก สุดท้ายเลยถูกตีก้นเฮ้อเข็ดและจำไปจนตาย
คอ อู คู คุณครูคนแรก
ไม่มีความเห็น