อนุทิน 133368


ชีพจรรองเท้า กับเวลาที่หายไป
เขียนเมื่อ

“ การเดินทางของดินสอ “

ดินสอแท่งเก่า สั้นลงทุกวัน
เดินทางยาวนาน ไกลถึงขอบดาว
หันหลังมามอง เรื่องราวที่ผ่าน
สุขทุกข์หายพลัน เพียงแค่พริบตา

ยังมีสิ่งอื่น ให้เดินทางต่อ
ดินสอแหลมพอ เริ่มขีดเขียนใหม่
การเดินครั้งนี้ มิได้เดินไกล
แค่ลึกลงไป ตรงกลางใจเรา

ดำมืดสว่างจ้า สูงสง่าปานกลางต่ำ
ดินสอจะเขียนอย่างไรกัน เมื่อมองผ่านไม่เข้าใจ
ยิ่งขีดยิ่งเขียน ยิ่งงงไปใหญ่
นั่งกลุ้มทำใจใคร่มองเฝ้าดู ร้อยกัปป์เสร็จสิ้นดินสอรับรู้ 

ทุกกาลเข้าใจ จิตคนนั้นไซร้
ยากแท้หยั่งถึง ต่างซ่อนหน้าดำ
พลางทำหน้าขาว ยิ้มอย่างแพรวพราว
หลอกล่อ ให้กัน

ตัวตนไม่มี ทุกสิ่งมิแท้
ชีวิตเสร็จสรรพ ไร้แก่นทุกสิ่ง
ดินสอแน่นิ่ง หยุดเขียนทุกอย่าง
ว่างเปล่าปล่อยวาง นิพพานมิไกล...

 

 

เขาค้อ : เพชรบูรณ์



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท