๑๙/๐๑/๒๕๕๗
อนุทิน ๑๑๗.
สองวันก่อนไม่ได้กวาดถูบ้าน เพราะไปเดินออกกำลังแก้หนาวจนสาย พอเปิดร้านงานเข้าก็ปล่อยเลยตามเลย สายตามองดูก็เห็นว่าสะอาดดี เช้านี้รีบหาไม้กวาดมากวาดแต่เช้า ปรากฏว่ามีทั้งฝุ่น ผง ขี้จิ้งจก แมลงที่มากับไฟตัวเล็กๆ หยากใย่ เศษขนม เศษกระดาษชิ้นเล็ก เศษผมสั้นๆ และผมยาว ๆ ก็มี เมื่อมันอยู่กระจายเราก็มองไม่เห็น...แต่พอกวาดมันมารวมกันจึงทำให้มองเห็นว่ามีมาก สกปรก...เศษผมมาจากหลานชายที่เป็นชั่งตัดผม ชอบมานั่งเล่นยามว่างเป็นประจำ...
กายใจของเราก็ไม่ต่างกับบ้าน ที่ย่อมต้องมีมลทิน ความหม่นมัว เศร้าหมอง สกปรกได้หลายอย่าง จากการไม่ท่องทบทวนมนต์หรือตำรา ไม่ทำความสะอาดที่อยู่อาศัย เกียจคร้านดูแลร่างกาย ประมาทในการดูแลรักษาข้าวของ ประพฤติชั่วแห่งชายหญิง ตระหนี่ในการให้ อกุศลบาปต่างๆ และที่สำคัญคือ อคติ อวิชชา หลงไม่รู้ตามความเป็นจริง...สิ่งต่างๆ เหล่านี้ให้ผลเป็นความเศร้าหมอง สกปรกแห่งกายและจิตของเราได้เป็นอย่างมาก...ฉะนั้นแล้ว ต้องทำความสะอาดไปพร้อม ๆ กัน...
ยกตัวอย่างเห็นชัด ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณสมาชิก ครู อาจารย์ ทุกท่านที่ให้กำลังใจ…และขอบคุณคุณหมอธิรัมภาที่แสดงความคิดเห็นร่วมมากครับ…ตามประสาคนขี้คร้านครับ