วลีที่น่านำมาใช้ในชีวิตประจำวันในสังคมประชาธิปไตย. เป็นต้นว่า.. "รู้แพ้รู้ชนะรู้อภัย". ไม่ใช่..ขี้แพ้ซวนตี.."แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร"..เวลานี้มีพระบางจำพวกทำตัวเป็น" มารเสียเอง..."ทีหลังอย่าทำ". แม่สอนหลังที่ตี ตรงนี้ก็ดีเหมือนกันคือการทำโทษเพียงให้อาย...(ยื่นมือมาให้ตีเสียดีๆ)..
ดอกอะไรกันเล่าค๊ะ ค่ะคุณยาย…. กลีบชมพูพรรณหวานพราย สีละอ่อน….. ซ่อนดอกตูมเบื้องพรางไว้ มิให้บานช่อ….. ใบเขียวใหญ่ประคองห่อ ตัดพ้อ ล้อลม.