อนุทิน 133195
ยายธี
เขียนเมื่อ"วันนี้"..ลมแรงมากๆ..ตั้งแต่เช้าตรู่...มาถึงบัดนี้...ก็ยังพัดโบกสบัดโบย..ใบไม้..ทิ้งใบไปตามลมแรง...(คิดถึงวลีที่ว่า)...................ควะคว้างใบไม้ปลิว...ละลิ่วสู่..บนพื้นดิน...เอื่อยๆธาราริน...มิรู้สิ้น..ณ. หนใด...................
ลมนี้..พัดพา..ความเย็นยะเยือก..มาด้วย.......(เย็นเยียบเข้า..ขั้วหัวใจ...เมื่อ..หวาดหวั่น..แล กลัว..ว่า..จะสิ้นหวัง.).........
ความหฤโหด..ที่ได้ยิน..ได้เห็น..ยังฝังแน่น..ในจิตใจ.....(ภาพของแม่..ที่เต้นโลด..ขาดสติ..แทบเป็นบ้า..หรือ..จะเป็นไปแล้ว..เพราะรับ..สภาพ..ความทารุณโหดร้ายนั้นไม่ได้..."เด็กสองคนถูกฆ่าตายพร้อมหญิงอีกหนึ่งคน"....เป็นข่าว..ที่ สยดสยอง..ที่เกิด..ขึ้นกับ..สังคมนี้.....บ้านเรา...
...ทุกวันนี้..มีอะไร..เป็นสาเหตุ..มีอะไร..ที่เรามองข้ามไป....มีอะไร..ที่เกิดขึ้น..แล้วเรา..สามารถ..เพิกเฉยกันได้...
ความเห็น (1)
ลูกยางพุ่ง ลี่วรี่ ลงเนินดิน ฟ้าสั่งฝน ส่งโปรย สู่วาริน ลมกระหน่ำ ห้ำหั่น น่านเมฆินทร์ ภุมรินทร์ เวียนครบ หลบกำบัง.