อนุทิน 133036

วันพุํธ ที่ 8 มกราคม 2557

สะดุ้งตื่นตอนดราก้อนมานั่งบนหน้าอกพร้อมกัยเขย่าตัวพ่อแรงๆ แหกปากร้องเสียงดัง "พ่อ พ่อ ตื่นๆๆ สายแล้วนะ" งัวเงียออกจากห้อง อาบน้ำคนแรก... บักดราก้อนหลังจากปลุกพ่อเสร็จมันก็กลับไปนั่งดูข่าวสรยุทธ ช่อง 3 ต่อ  ส่วนแม่อยู่ในห้องครัวกำลังทำกับข้าว  ไม่บอกก็รู้ว่ามื้อเช้านี้จะได้ทานอะไร...กลิ่นมันคุ้นมาก.."ข้าวต้มกระดูกอ่อนหมู" มันเป็นเมนูอาหารที่ดราก้อนสั่งแม่ไว้ตั้งแต่เมื่อวานเย็น อาบน้ำเสร็จยังไม่สวมชุดไปทำงาน แม่ก็บอกให้ไปรดน้ำต้นไม้...."ครับ" .เราคิดในใจ "ก็มันหน้าที่ของพ่อทำทุกวัน ทำไมต้องบอกด้วย" บ่นเบาๆแต่ต้องการให้แม่ได้ยินด้วยเพื่อจะบอกเป็นนัยว่า รับทราบแล้ว "เดียวแต่งตัวก่อนนะแม่".ไม่มีคำตอบรับ... แสดงว่ารับทราบแล้ว..

ช่วงเช้าอากาศยังเย็น จนรู้สึกว่าหนาวตอนออกมารดน้ำป่ากล้วยไม้เล็กๆของแม่ที่หน้าบ้าน กล้วยไม้ทั้งหลายส่วนใหญ่ออกดอก ชูช่อเต็มไปหมด เห็นแล้วก็สุขใจ รดน้ำไป ฮำเพลงไป.. ชื่นชมดอกนี้ ย้ายไปดอกนั้น...เรื่อยไป...     พลันเสียงเล็กๆดังแผดออกมาจากในตัวบ้าน"พ่อกินข้าวได้แล้ว แม่บอกว่าต้องกินตอนร้อนๆ เดี๋ยวมันจะไม่อร่อย" ...... คร้าบบบ ไปเดี๋ยวนี้แหละ... 

บนโต๊ะกินข้าว แม่นั่งรออยู่แล้ว พ่อเข้าไปสมทบ.... ดราก้อนเดินเข้ามา ใส่แต่กางเกง ยังไม่ทันจะนั่ง พ่อพูดสวน  "ใส่ชุดถูกหรือเปล่า วันนี้วันพุธ ใส่ชุดกีฬาเหรอ?"  ดราก้อนแสดงสีหน้าไม่พอใจ เหมือนว่าพ่อดูถูก มันสวนขึ้นทันที  "อะร๊าย! พ่อนี่โง่" แม่นั่งอยู่ข้าง ก็ขึ้นเสียงปรามไว้ "พ่อก็แค่พูดเฉยๆ เห็นว่าดราก้อนใส่ชุดผิดบ่อยๆ อะไรนักหนา"  ดราก้อนเงียบ ง่วนอยู่กับการสวมเสื้อ เสร็จแล้วก็นั่งทานข้าวต้นร้อนๆ..ไม่ได้พูดคุยอะไรกันมาก เพราะข้าวต้มมันร้อน ต้องระวัง เป่าให้เย็นก่อนยกเข้าปาก.. ระหว่างนี้ก็ดู..ข่าวสรยุทธ ช่วง 3 ไปด้วย.... การเมืองก็เรื่องของความแตกแยกของคนไทย ระหว่างฝ่ายปฏิรูปก่อนเลือกตั้งของ สุเทพ เทือกสุบรรณ และฝ่ายต้องการการเลือกตั้ง และต้านการปฏิวัติ.. เห็นแล้วก็เศร้าใจ ไม่มีใครยอมใคร เอาความคิดตนเป็นใหญ่ทั้งสองฝ่าย...  

7.25 น. ดราก้อนและพ่อ พร้อมออกเดินทาง... แม่จะออกจากบ้านไปที่ทำงานก็เวลาประมาณใกล้ๆ 8.00 น. "แม่ แม่ครับ ดราก้อนไปก่อนนะ" ได้ยินเสียงตอบรับของแม่ดังมาจากในห้องครัว...   

ระหว่างเดินทางไปโรงเรียน.... ."ดราก้อน วันนี้เรียนตามปกติหรือเปล่า เพราะว่าเมื่อวานสอบเสร็จแล้ว"..ดราก้อนทำท่าคิดตาม.. ก่อนตอบ "เรียนตามปกติพ่อ"    "หมายถึงเลิกเรียนตอน 4 โมงเย็นใช่ไหม. พ่อถามต่อ.... "ครับ"  .... ."วันนี้แม่บอกพ่อว่า ดราก้อนมีเรียนพิเศษ กะอาจารย์กกุ้งด้วยนิ" ..  "พ่อออ .. ดราก้อนไม่อยากเรียนเลยวันนี้ รู้สึกขี้เกียจงัยไม่รู้" .. . "ลูกไม่เรียนพิเศษแล้วมีงานอื่นทำหรอลูก..อุตส่าห์ นัดอาจารย์แล้ว เรียนซะ แค่ชั่วโมงเดียวเอง..นะ"  ....  ดราก้อนไม่ตอบ..เบือนหน้าหนีไป ทอดสายตาลอยๆออกข้างหน้าต่างรถ เหมือนไม่อยากรับรู้ รับทราบอะไร......     "ถึงแล้วลูก..ลืมเงิน โทรศัพท์หรือเปล่า?" พ่อถามย้ำกับลูก... ." ไม่... สวัสดีครับ" ดราก้อนยกมือไหว้พ่อก่อนลงจากรถ....แล้วเดินอ้อม หายไปทางด้านท้ายรถยนต์ของพ่อ ...

พ่อได้จังหวะพอดีตอนรถเลนขวาไม่มี  เหยียบคันเร่งพุ่งสนเลนขวาเพื่อเข้าช่องทางเดินรถด้านซ้าย มุ่งหน้า..ที่ทำงาน....ในใจเหมือนรู้สึกทำอะไรบางอย่างผิดพลาด..."ไม่ได้ดูว่าลูกเดินเข้าประตูโรงเรียนแล้วหรือยัง"... เกิดความกังวลว่าระยะจากที่พ่อจอดรถ ถึงประตูโรงเรียนซึ่งประมาณ 20 เมตรนั้น ลูกจะเกิดอุบัติเหตุอะไรหรือเปล่าน้อ.... "ขอให้ลูกพ่อปลอดภัยละกัน... เจอกันตอนเย็นครับ".พ่อพูดคนเดียวในใจ......