๖/๐๑/๒๕๕๗
อนุทิน ๑๐๙.
"คำอวยพร"
เมื่อวานตอนเช้าประมาณเก้าโมง พระอาจารย์พยัพ โทรมาจากบนดอยที่เชียงราย ถามข่าวสารทุกข์สุกดิบ พร้อมกับอวยพรให้ในลักษณะว่า "...ขอให้ร่ำรวย ทำมาค้าขายเจริญ ๆ ในปีใหม่นี้นะ แต่อย่างไรจะให้รวยก็ต้องขยันทำด้วยนะ ช่วยเสริมกัน ไม่ทำก็ไม่ได้หรอก หากมีโอกาสจะแวะเที่ยวหา สะดวกไหม..." ผมก็ตอบว่า "สาธุ สาธุ ครับ หากพระอาจารย์จะแวะมาก็ยินดีอย่างมาก ไม่ต้องห่วงมีสองวัดให้เลือกพักหรือจะพักที่ร้าน(บ้าน)ก็ได้..." ผมก็ยุ่งกับการขายเครื่องเขียนประเภทของขวัญกับคุมเครื่องคอมด้วย จึงรีบขอตัววางสายทำหน้าที่เฉพาะหน้าก่อน...การคุยโทรศัพท์กับคนไกลมีความสำคัญก็จริง แต่เราก็ไม่ควรให้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าต้องเสียความรู้สึกยืนรอ โดยขาดความสนใจหรือเอาใจใส่
ตอนหัวค่ำก่อนปิดร้านมีหนุ่มน้อยสองคนมาเล่นคอมผมบอกให้เล่นถึงเวลาสองทุ่มนะ ก่อนจะสองทุ่มประมาณห้านาที พระอาจารย์ประจวบ โทรมาจากท่าตะโก นครสวรรค์ โทรมากล่าวคำอวยพรในลักษณะเดียวกันกับท่านแรกเลย ท่านให้พรว่า "ขอให้รวย ๆ รวยวันรวยคืน ใครจะมาฉุดอย่างไรก็ฉุดไม่อยู่และที่สำคัญต้องขยันด้วยนะ..." สนทนากับท่านหลายเรื่อง คุยเรื่อง มจร.นว. เรื่องชมรมศิษย์เก่า เรื่องสุขภาพของท่านที่น้ำหนักมากถึงร้อยกว่ากิโล และผ่านการทำบายพาสหัวใจมาแล้ว ทำงานหนักไม่ไหว คุยเรื่องการบริจาคเลือดว่าตอนนี้บริจาคไม่ไหวแล้ว ท่านบริจาคมาแล้ว ๒๒ ครั้ง ตอนนี้หมอห้ามบริจาค
ส่วนตัวผมก็บอกว่าบัตรสีชมพูได้ทำหายที่พิษณุโลกพร้อมกระเป๋าตังค์ไปแล้ว อยากได้หนังสือรับรองจาก ร.พ.แม่และเด็กที่เคยบริจาคประจำจังเลย ท่านบอกอย่าไปสนใจมันเลยได้เท่าไหร่ก็เท่านั้นแหละ บุญมันอยู่ในใจเรานี้แหละ เราบริจาคกี่ครั้งก็รู้อยู่แก่ใจอยู่แล้ว บัตรสีชมพูใบแรกที่มีอยู่ตอนนี้ จำนวน ๒๕ ครั้ง บัตรใบที่หายต่อจาก๒๕ ถึง ๓๒ ครั้ง และมาบริจาคเพิ่มอีก ๔ ครั้งที่อุตรดิตถ์ได้บัตรใบใหม่ แต่หมอที่รับบริจาคไม่ยอมให้ตามที่บอกโดยบอกให้หาเอกสารมายืนยันอ้างอิง ก็เลยปล่อยเลยตามเลย สรุปว่าบริจาคมาทั้งหมด ๓๖ ครั้งแล้ว...
เด็กที่มาเล่นคอมเลยได้เล่นยาวเกินเวลาสองทุ่มไป ๒๐ นาที ผมรับพรจากพระสองรูปในวันเดียวกันในช่วงเช้ากับหัวค่ำ เดือนแรกของปี ๒๕๕๗ ขอให้คำอวยพรเป็นจริงโดยเร็ว...จะได้เผื่อแผ่สังคมให้มากกว่านี้...สาธุ
ไอดิน-กลิ่นไม้
การบริจาคเลือดเท่ากับการต่อชีวิตให้คน ถือเป็นกุศลอย่างยิ่ง ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
และขอถือโอกาสอวยพรปีใหม่ ที่คงยังไม่สายเกินไป ด้วยนะคะ