อนุทิน 132878
ทิมดาบ
เขียนเมื่อพุธที่ 1 มกราคม 2557
05.27 น. ผมตื่นนอนก่อนใครอื่น...แอบมาจิบกาแฟท่ามกลางสายหมอกและลมหนาวบ้านคุณตาคุณยายของทิมดาบ
06.05 น. ปลุกภรรยา และทิมดาบตื่นนอน เพราะต้องเก็บของกลับบ้าน และผมต้องขึ้นเวรด้วย
06.23 น. มากราบลาคุณตาคุณยายทิมดาบ...คุณยายห่อหมูทอด และข้าวเหนียว ให้ทิมดาบกินกลางทาง...
คุณตามาคุยกับลูกสาว (ภรรยาของผม)
" ดูแลตนเองนะลูก พ่อก็จะดูแลตนเอง ดูแลลูกให้ดี เขาจะเป็นคนดีในวันข้างหน้า
ไม่ต้องห่วงแม่นะ...พ่อจะดูแลแม่ด้วย...เดินทางปลอดภัย..."
ผมแอบได้ยินถ้อยคำแห่งความปิติ...ผมมองเห็นภาพอนาคตของผม (ถ้าจะมี)
ผมคงจะเก็บเอาถ้อยคำอบอุ่นนี้พูดกับทิมดาบ...
ความเห็น (1)
1-11 นั้นเป็นตัวเราเลย แต่ 12 นั้นมันขึ้นอยู่กับความใกล้ไกลของความสัมพันธ์และนิยามของ LOVE ที่เรายึดถือค่ะ แต่ที่ทำได้คือ ไม่สุดโต่งในอารมณ์รัก โลภ โกรธ หลง ค่ะ ซึ่งทำให้ไม่เป็นภัยแก่ผู้ใด