อนุทิน 132510
Tawandin
เขียนเมื่อข้อคิดสะกิดใจ ......
การต่อสู้ ทางความคิดก็เช่นกัน
คนที่ถูก force ให้ react หรือบีบให้กระทำนั้น มันถูกบีบจนหมดหนทาง
เหมือนกับบ้านอยู่ริมคลองที่น้ำกำลังจะท่วม
บ้านอยู่ติดกับเพลิงไหม้ห่างไปไม่กี่เมตร
ส่วนคนที่เลือกจะ "นิ่งเฉย" ได้นั้น คงจะเป็นเพราะ
ไอ้อันตรายที่จะมานั้นยังห่างไกลจากตัว
"ยัง" ไม่ต้องทำอะไรไปก่อน....
ประเด็นก็คือ การคอรับชั่นกินบ้านกินเมืองนั้น มันเป็นน้ำท่วมประเภทไหน เป็นไฟไหม้ประเภทไหน?
ใครหนอที่ยังมี "ต้นทุน" ยังไม่ต่องทำอะไร รอได้ จะสักสี่ปีก็รอได้ จะสักแปดปีก็ยังพอไหว
อาจจะเพราะคิดๆดูแล้ว ตนเองก็มีฐานะดีพอสมควร
ใครจะมา ใครจะไป ตนเองและครอบครัวก็สามารถจะอยู่ได้ ไม่ได้จมลงไปกับใคร
หรืออาจจะเพราะการกระทำแบบที่คนอื่นเขาทำกันนั้น ไม่สามารถจะรับได้
ยังไงๆก็จะขอทนกับคอรับชั่นไปกี่สิบปีก็ได้
เพราะ "ประชาธิปไตย" คือจิตวิญญาณของชั้น คิดยังนี้ก็เลยไม่ทำอะไร !
Phoenix
ความเห็น (1)
สะท้อนอะไรหลายๆ อย่างนะครับ…พี่หนานก็น่าจะเป็นอีกคนหนึ่งที่ “นิ่งเฉย” กับอะไรอีกหลายๆ อย่าง อาจเป็นเพราะไม่ค่อยชอบกระทบกระทั่ง ที่ก่อให้เกิดโทสะเสียมากกว่า…เพราะเวลาที่ตนเองเกิดโทสะแล้วมักจะควบคุมตนเองไม่ได้…จึงพยายามที่จะนิ่งและใช้สติปัญญาให้มากเอาไว้ก่อน…แต่ก็พิจารณาติดตามดูเหตุการณ์สถานการณ์อยู่ตลอดเวลาเช่นกันครับ…ขอบคุณแนวคิดดีๆ ครับ