เหม่อมองฟ้า คราฝนพรำ คร่ำครวญคิด
ถึงมวลมิตร จิตจากไกล ใจห่วงหา
เฝ้าคิดถึง จึงฝากกลอน ย้อนเวลา
ฝากลมพา พร้อมสายฝน ถึงคนไกล
ยังระลึกถึงอาจารย์และเพื่อนๆ ที่ใต้ อยากมีเวลาที่จะพบปะสังสรรค์ แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอีก