บทเรียนใกล้ๆตัว
♣ หลายวันมานี้ แม่เหมียวมักจับปลาดุกมาฝากลูกน้อยเสมอ
เธอใช้ปากงับส่วนหัวปลาไว้ ใช้คางหนีบกดลูกน้อยเหมือนอุ้ม
ปล่อยตัวปลาให้ห้อย ให้ลูกน้อยเรียนรู้กัดกินอาหารมาจากส่วนหาง
พอเริ่มมากลางตัว เธอจะปล่อยให้ลูกจัดการกับส่วนหัวเอง
พี่สาว...สโนว์ไวท์ เธอทำท่าจะขอแบ่งน้องบ้าง แต่น้องไม่ยอมแบ่ง จึงได้แต่หมอบดูอยู่ใกล้ๆ
♣ เมื่อคืน ปลาตัวใหญ่ เจ้าตัวเล็กกินไม่หมด แม่เหมียวจัดการส่วนหัวต่อ สโนว์ไวท์นั่งมองตาปริบๆ
♣ ตกดึกอีกหน่อย แม่เหมียวก็ไปจับหนูตัวเบ้อเริ่ม มาให้เจ้าพี่ชายอีกตัว
...ส่วนสโนว์ไวท์ ยังคงเพียงดื่มนมจากอกแม่ และอาหารประจำวันเท่านั้น (อาหารดิบแตะน้อยมาก)
♠ ความพร้อมเรียนรู้การมีชีวิตอยู่อย่างตื่นตัวของน้องเหมียว
... และความไม่พร้อมที่จะหย่านมของพี่เหมียว...
...สะท้อนให้รู้สึกอึ้งมาหลายครั้งทีเดียว... และดูเหมือนธรรมชาติความเป็นไปรอบตัว
... จะทยอยตอกย้ำ ซ้ำให้เห็นตำตาอยู่อย่างนี้... ตราบที่เรายังไม่พัฒนา...ก้าวหน้าพอมังนะ
(อาหารประจำครอบครัวนี้มี ข้าวไข่เจียว ปลาทู สลับกับอาหารเม็ดคลุกข้าวซ้อมมือ)
๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
ชื่อเพราะจัง น่ารักด้วยค่ะ
ตัวเล็กรอดชีวิตมาตัวเดียวค่ะ ชื่อเจ้ามิกกี้ น่ารักน่าชัง ส่วนเจ้าสามสีตัวผู้สวยๆ โดนปลิดชีวิตหมดนิ
สี่แม่ลูก... และแหม่วหง่าวตัวผู้สองตัว (เจ้าปุ๊กกี้ด้วย)สะท้อน... สอนใจไว้เยอะเลยค่ะ
มีภาพชุดน้องมิกกี้กับพี่สโนว์ไวท์และแม่เหมียวอาบแดด รับวิตามินน่ารักๆค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณอุ้ม ถาวร