อนุทิน 131340

ยิ้มก่อนนอน : เรื่องจริง...ไม่ได้โม้..!...นี่แหละภาษาไทย...ความหมายเกินหนึ่ง

คุณตาวัย 70 อัพ รับประวัติคนไข้จากเจ้าหน้าที่ แล้วเดินทำหน้างง ๆ ออกมานั่งบนม้ายาว

หน้าเค้าท์เตอร์ข้าง ๆ คุณน้าวัย 30 อัพ คุณตาหันไปมองเอกสารในมือคุณน้าแล้วมองหน้า

เหมือนสงสัย คุณน้าเห็นดังนั้นจึงถามว่า

คุณน้า : มีอะไรหรือจ๊ะคุณตา

คุณตา : ทำไมของตาไม่มีบัตรคิวเหมือนของหนูล่ะ

คุณน้า (ยิ้ม .. แล้วชี้ไปที่ป้ายเหนือช่องยื่นบัตร) : อ๋อ..! โน่นจ้ะ..เขาเขียนป้ายไว้ว่า..

" 60 ขึ้น...ไม่มีคิว "

คุณตา (มองไปที่ป้าย แล้วมองหน้าคุณน้าก่อนขยับตัวลุกขึ้น )

คุณน้า : อ้าว..! จะไปไหนล่ะจ๊ะคุณตา

คุณตา : 60 ยังไม่มีคิวตรวจ แล้วตา 72 แล้วเขาจะตรวจให้เหรอ กลับบ้านดีกว่า

.................................................

สาวประเภท 2 นางหนึ่งเดินยิ้มกริ่มไปยังคลีนิกเสริมความงาม หมายจะโปะ และปะในส่วน

ที่ปรารถนามาช้านาน ได้ข่าวจากเพื่อนสาวว่า คลีนิกแห่งนี้ได้มาตรฐานแล้ว เมื่อเดินมาถึง

ประตูกระจกทึบ กำลังจะเอื้อมมือผลักบานประตูเข้าไป ก็เหลือบไปเห็นป้ายแปะอยู่ที่บาน

ประตูว่า .... คลีนิกมาตรฐาน

อยากสวย...อย่าเสี่ยง

สาวประเภท 2 ชะงักกึก หันกลับทันควัน พร้อมกับรำพึงอย่างขัดใจ

" มาตรฐานยังไงวะ...คนอยากสวย แต่ไม่ให้เสี่ยงเข้าไปทำ...ฮ่วย..! "

..........................................................

คุณมะเดื่อเดินผ่านประตูห้องในสำนักงานแห่งหนึ่ง ประตูมีป้ายแขวนไว้ว่า

" ห้ามเข้า "

(เฉพาะเจ้าหน้าที่ )

คุณมะเดื่อจึงผลักประตูเข้าไป...คนที่อยู่ในห้องนั้นสองสามคนหันขวับมามองคุณมะเดื่อเป็น

ตาเดียวกัน พอเห็นว่าเป็นคนแปลกหน้า คนหนึ่งจึงพูดว่า

" มีธุระอะไรคะ...ห้องนี้เฉพาะเจ้าหน้าที่นะคะ คนภายนอกห้ามเข้า เขาติดป้ายไว้

หน้าประตูแล้ว " แล้วก็จิกสายตาตำหนิคุณมะเดื่อสามทีซ้อน

เอ๊า...! แล้วป้ายเขียนอย่างนั้น จะให้ตีความเป็นอย่างนี้ได้ยังไงกันเนี่ยะ ..โห.!

...................................................................

๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

ฮาๆๆๆๆๆ จิกสายตาตำหนิคุณมะเดื่อสามทีซ้อน 55555

ขอบคุณมากครับได้อมยิ้ม คลายเครียดจากโรงเรียน

(@^____^@)