| อนุทิน ... ๕๓๓๕ |
"..."
ฤาเราเป็นแค่ "ต้นไม้"
ที่ "นกอพยพ" แวะมาเกาะ
แล้วก็จากไป
บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่ (ยามชม The Voice จบ)
๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
ได้บุญดีคร้า อาจารย์ Was :)…
โอ้ ! ตอนนี้คงได้เยอะเลยพี่ 555
สวัสดีค่ะ อ.วัส เป็นต้นไม้กี่รอบคนโอบเหรอคะ 555
อ่านหนังสือเล่มหนึ่งแล้วทำให้ “คิด” ว่า ช่างเปรียบเทียบจังครับ … (น้ำหนักลดแล้วน้า) 555
อาจารย์ครับ จริงๆก็เคยคิด..แต่ก็คิดว่า อาจมีนกบางตัว..ที่จากไป..แต่ด้วยความห่างไกล และอ่อนล้า จึงไม่อาจบินกลับมา การไปซบเกาะต้นใหม่ ใช่ว่าจะลืมต้นเก่า..สำนึก คิดถึง อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ และซาบซึ้งในบุญคุณที่เคยซบร่มไม้ชายคา..ต้นไม้อย่างเรา ก็คงได้แค่เป็นที่พึ่งพิงของนกตัวต่อไปด้วยใจบริสุทธิ์.. และเป็นผู้ให้ต่อไปอาจารย์ว่า มะ (ยาวไปนิด จงคิดอภัย)
น้อมรับครับ ท่าน ผอ. ;)…
ถึงอย่างไรก็ยังมีที่กำบังให้สัตว์ต่างๆ ถึงจะเป็นครั้งคราวก็ได้บุญโข
สาธุครับ ท่าน Prayat ;)…