อนุทิน 131275

Wasawat Deemarn

| อนุทิน ... ๕๓๒๙ |

"เพื่อนผู้เป็นมะเร็ง"

เมื่อวานได้คุยกับเพื่อนผู้เป็นมะเร็งเต้านมผ่าน Line
เราไม่พบกันมา ๒๐ ปี นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้คุยกัน

เธอยังคงเป็นคนที่มีความกังวลในตัวเองสูงเสมอ

ยิ่งตอนนี้เธอต้องทำหน้าที่เป็นหัวหน้าครอบครัวด้วยแล้ว
รับผิดชอบชีวิตลูกชายถึง ๒ คน ยิ่งทำให้เธอคิดมากกว่าเก่า

คนที่มีความทุกข์ ... ไม่ได้ต้องการให้เราแสดงความเห็นใจเธอในทันที
แต่เธอต้องการระบายความรู้สึกที่คั่งค้างออกมาทั้งหมดก่อน

มิฉะนั้น เธอจะไม่รับฟังอะไรง่าย ๆ เพราะเธอกำลังจมอยู่ในความคิดนั้น

เมื่อเข้ากลุ่มกับเพื่อนใน Line
เพื่อนแต่ละคนพยายามแสดงความเห็นใจและให้กำลังใจทันที
ในขณะที่เธอยังไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่าความเครียดและกลุ้มใจ
ในสิ่งที่ยังไม่เกิด

เธอไม่กลัวตาย แต่เธอห่วงลูกชาย ๒ คน

การไม่รู้จักฟังใคร โดยเฉพาะคนมีทุกข์ ถือเป็นบาปกรรมเนือง ๆ ที่เราได้สร้างไ้ว้
คนในปัจจุบันยิ่งอัตตาสูง รู้ว่าตัวเองเป็นยอดมนุษย์
มักจะลืมเอาหูเข้าสังคมเสมอ

เธอแค่ต้องการที่ระบาย
และในที่สุด เธอก็เชิญผมไปคุยกันนอกห้องนั้น

เรามีความสัมพันธ์อันดีเสมอมา ถึงแม้ไม่พบกัน ๒๐ ปี
ความสัมพันธ์นั้นก็ไม่เปลี่ยนแปลงไป ยกเว้นสถานะครอบครัว

เธอสบายใจมากขึ้นที่ได้คุยกับผม
และผมก็สบายใจมากขึ้นที่ได้มีโอกาสแนะนำ "วิธีิคิด" ดี ๆ ให้กับเธอ

หายเร็ว ๆ นะเพื่อน ... เรามาทำชีวิตที่เหลือให้มีคุณค่าดีกว่า
ผมทิ้งท้ายไว้แบบนั้น ;)...

Wasawat Deemarn