| อนุทิน ... ๕๒๗๕ |
"กว่าจะเห็น"
...
ได้เวลา คืนใจ กลับให้เขา
หัวใจเรา บอบช้ำ รับไม่ไหว
มีชีวิต ไร้ชีวา ภาษาใด
ระยะทาง เหมือนใกล้ แต่ไกลกัน
ข้อตกลง เงื่อนไข ทำไม่ได้
ผิดศีลธรรม มากมาย ชวนให้หวั่น
วิ่งตามหา สุขแท้ ทุกข์เทียมทัน
กว่าจะเห็น คุณค่ากัน นับวันรอ
...
บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่ (ยามใกล้สองยาม)
๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๖
อ่ะ รอต่อไป
ใจเรา ดูแลเองดีที่สุดนะคะ
รอใครกันเล่าจ๊ะ? ;)…เขาเรียกว่า…ก็อยากไม่มีคู่ ก็เลยต้องมานั่งเหงาอยู่แบบนี้นี่ ;)…
ก็ต้องดูแลตัวเองครับ คุณหมอธิ ทพญ.ธิรัมภา ;)…
รอไปก็อาจไร้ประโยชน์หรือเปล่าครับ พี่ บุษยมาศ ;)….
อย่าจมอยู่กับความทุกข์ ขอแค่ปัจจุบันให้มีความสุขก็พอแล้วมังค่ะ ;)…
ขอบคุณครับพี่ ;)…